Η   ΑΓΝΩΣΤΗ  ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ   ΤΩΝ  ΖΩΩΝ
( ιστορίες   απο  την  πεδιάδα   του  Νέστου )

 Η  πεδιάδα του  Νέστου ανήκει  κατα  το  ήμισυ  στον  Νομό  Καβάλας .  Εκεί  βρίσκεται  το  παραθαλάσσιο  χωριό   Κεραμωτή   , όπου  κατοικεί   η  κ .  Αλεξάνδρα  Γιαννιτσάκη  που  μου  αφηγήθηκε  τις  παρακάτω  ιστορίες .  Με   μαύρα  γράμματα  είναι   η  δική  της  αφήγηση   και  με  κόκκινα   τα  δικά  μου  σχόλια .  Πιστεύω  οτι  οι   ζωοψυχολόγοι    θα  πρέπει  να  μελετήσουν  με  προσοχή  αυτές  τις  ιστορίες   που  δείχνουν  οτι  τα  ζώα  έχουν  ικανότητες   πολύ  μεγαλύτερες  απο  αυτές που  πιστεύαμε  έως  τώρα .

Η  ΝΥΦΙΤΣΑ
  Ο  γαμπρός   μου  δούλευε   στο  χωράφι  .  Μια  νυφίτσα  προσπάθησε  να   κλέψει  το  φαγητό  του  που  είχε  τυλιγμένο  σε    ένα  ύφασμα . Ο  γαμπρός  μου  της  πέταξε  έναν  σβώλο  χώμα  για  να  την  διώξει .  Την  άλλη  μέρα  ,  στο  ίδιο  χωράφι ,  ο  γαμπρός  μου έπεσε  να  κοιμηθεί  για  τον  μεσημεριανό  ύπνο . Όταν    ξύπνησε  ,  το  παντελόνι  του  ήταν  κουρελιασμένο !  Τις  επόμενες  ημέρες    τα  ρούχα  που  άπλωνε   για  να  στεγνώσουν  στο  σπίτι  του  (  μερικά  χιλιόμετρα    μακρυά  απο  το  χωράφι )  τα έβρισκε    κουρελιασμένα . Ο  πατέρας   μου  του  είπε  "Η  νυφίτσα   εκδικείται  για  τον  σβώλο  που  της  πέταξες .  Για  να  την  ηρεμήσεις  πρέπει  να  της  προσφέρεις  καρύδια  και   ένα  βαμβάκι   ποτισμένο  με  μέλι "  .  Πράγματι   ο  γαμπρός  μου  άφησε   στην αυλή  αυτά  τα  τρόφιμα  ,  η  νυφίτσα  τα   έφαγε  και  δεν  τον  ξαναενόχλησε .


Ο  ΤΡΑΓΟΣ
  Κατοικούσαμε   στο  παλιό  χωριό  της  Καρυάς  .  Τότε  ( λίγο  μετά  τον  Εμφύλιο ) τα  παιδιά   δούλευαν  στις  αγροτικές  εργασίες    και  οι  δάσκαλοι   πήγαιναν  και  τα  μάζευαν  απο  τα  χωράφια !  Η  αδερφή  μου  είχε  μια  δασκάλα    που  έδερνε   και  μάλωνε  πολύ .   Όταν  επέστρεφε  στο  σπίτι   έλεγε  όλα  τα  παράπονά  της   στον  τράγο  που  είχαμε  στην  αυλή .  Μια  μέρα  η  δασκάλα  περνούσε  απο  τον  δρόμο .  Η  αδερφή  μου   λέει  στον  τράγο  :  "Αυτή  είναι  η  κακιά  δασκάλα .  Όρμα  της !"  .  Πράγματι ,  ο   τράγος  όρμηξε και  τις  έδωσε   μερικές  κουτουλιές  . Ο  πατέρας   μου  τον  μάλωσε  όταν  ήρθε  και  μετά  τον  έδενε   σε  ένα   παλούκι  για  να  μην  ξαναορμήξει  στην  δασκάλα .


Η  ΚΑΤΣΙΚΑ  ΤΟΥ  ΓΕΙΤΟΝΑ
  Ένας  γείτονας   είχε  μια  μουριά  .  Το  μεσημέρι  που  κοιμόταν  πηγαίναμε  , τα  παιδάκια   της  γειτονιάς  ,   να  κλέψουμε   μούρα . Ο  γείτονας   είχε  μια  κατσίκα  που  όταν  μας   έβλεπε  μας  κυνηγούσε   για  να  μην  κλέβουμε  τα  μούρα !

Ο  ΛΥΚΟΣ
   Στο  χωράφι  ο  πατέρας  μου  πήγαινε  μπροστά  και  ακολουθούσε   η  αδερφή  μου   που  έσπερνε  το  καλαμπόκι .  Η αδερφή  μου   ρωτά  τον  πατέρα  μου  :
"Μπαμπά ,  σαν  τί  μοιάζει  ο  λύκος ; "  
 "Σαν   σκύλος"  απαντά    ο  πατέρας  μου "Γιατί  με  ρωτάς ;" 
"Είναι   εδώ  και  ώρα  πίσω  μου  ένας  σκύλος  που  του  δίνω  ψωμί   και  με  ακολουθεί "
Γυρίζει  ο  πατέρας   μου  και  τί  να  δεί  !  Ένας  λύκος  ακολουθούσε  το  κοριτσάκι  και  έτρωγε   το  ψωμί που  του  έδινε !


ΤΟ  ΦΙΔΙ 
   Η  αδερφή  μου  ξεχώριζε  απο  την  φωνή  ,  πότε   ένα  φίδι  είχε πιάσει  έναν  βάτραχο  και  προσπαθούσε   να  τον  καταπιεί .  Έτρεχε  και    έσωζε  τους  βατράχους !  Ο  πατέρας  μου  της  έλεγε  : "Μήν  παίρνεις  την τροφή  μέσα  απο  το  στόμα  των  φιδιών .  Πρέπει  και  αυτά  να  ζήσουν .  Έτσι  είναι  η  Φύση !"  .  Η  αδερφή μου  όμως  δεν  τον  άκουγε .
Μια  μέρα   τράβηξε  δυνατά  έναν  βάτραχο   που  το  φίδι  τον  τραβούσε  μέσα  σε  μια  τρύπα  στο  χώμα  για  να  τον  φάει .  Μαζί  με  τον  βάτραχο  έβγαλε   και  το φίδι   που  τον  είχε    αρπάξει  δυνατά .  Τράβηξε  το φίδι  απο  την  ουρά  και  το  πέταξε  παραπέρα .  Ο   πατέρας   μου  της  είπε  " Με  αυτά   που  κάνεις  θα  σε  δείρει το  φίδι "  .  Η  αδερφή  μου   γέλασε .  Της φάνηκε  τελείως   απίθανο . 
Το  μεσημέρι  καθήσαμε   χάμω  για  να  φάμε .  Ξαφνικά  ακούμε   κάτι  σαν  μαστίγιο    και  την  αδερφή  μου  να  φωνάζει  .  Το  φίδι  είχε   έρθει  απο  πίσω  της  και  την  μαστίγωσε  με  την ουρά   του  !   Κοκκίνησε   το  δέρμα  της   απο  πάνω  στο  κεφάλι  μέχρι  την  μέση  της !


Ο  ΠΕΛΑΡΓΟΣ   ΚΑΙ  ΤΟ  ΦΙΔΙ
   Είμαστε  στο  χωράφι  και  καθόμαστε   το  μεσημέρι  χάμω για  να  φάμε .  Περνά  πάνω  μας   ένας  πελαργός  με  ένα  φίδι στο  ράμφος .  Το  φίδι κουνιόταν  και  του  ξέφυγε .  Έπεσε   καταμεσής  στο  τραπεζομάντηλο   με  τα  φαγητά !   Απο  κοντά   ορμά  και  ο  πελαργός  για  να  το  ξαναπιάσει .  Πάλεψαν  πάνω  στα  φαγητά  μας  και  τα  έκαναν  άνω - κάτω . Τελικά  ο  πελαργός   πήρε πάλι  το  φίδι  και  πέταξε .


Η  ΑΛΕΠΟΥ
  Ένα  μεσημέρι  που   κάθησα   να  φάω  στο  χωράφι  ,  μου  λέει    το  αφεντικό  : "Μην  γυρίσεις   πίσω  και  τρομάξεις .  Μια  αλεπού  με  τα  μικρά  της  πίνει  νερό  απο  τον  νερόλακκο" .  Γύρισα  αργά   και πράγματι  μια  αλεπού  είχε  φέρει  τα  μικρά  της   για  να  πιούν  νερό . Της  έδωσα  ψωμί .  Ανοίξαμε   έναν  λάκκο   ,   τον  στεγανοποιήσαμε  με  πλαστικό   φύλλο   και  βάλαμε  νερό  για  να  έχει  να  πίνει . Την  άλλη  μέρα  δουλεύαμε  σε  άλλο  χωράφι    και  η  αλεπού   μας  ξαναβρήκε  ( μαζί  με  τα  μικρά  της  )   για  να  της  ξαναδώσουμε   ψωμί !   Και  τις  επόμενες ημέρες   ερχόταν  και  μας  έβρισκε  και  έπαιρνε  το ψωμάκι    της .

Ο  ΦΑΣΙΑΝΟΣ
  Όπως   έδινα  ψωμί στην  αλεπού  ,  έτσι   έδινα   και  σε  έναν  φασιανό  που  ερχόταν  κάθε  μέρα  και  περίμενε  την  μερίδα  του .

ΤΟ  ΖΕΥΓΑΡΙ  ΤΩΝ  ΦΑΣΙΑΝΩΝ
  Όταν  χτίστηκε   το  κτίριο   του  Γυμνασίου  ,  ερχόταν  απο  το  γειτονικό δάσος   ένα  ζευγάρι  φασιανών  και  τους έδινα  κάθε  μέρα  ψωμί .  Ένας  γείτονας    το  είδε   και  μόλις   έφυγα   πήγε  με  την  καραμπίνα   και   τους  σκότωσε  για  να  τους  φάει !


Η  ΑΓΕΛΑΔΑ
  Ο  πατέρας   μου  αγαπούσε   πολύ  τα ζώα  .  Πηγαίνοντας  στο  χωράφι   ,  σταματούσε  το  κάρο  και   βοηθούσε   τους  μπάμπουρες  ( έντομα  σαν  κατσαρίδες  )  να  σταθούν  όρθιοι  (  εάν  κάποιος   είχε  ανατραπεί  ) .  Καταλάβαινε  τί  καιρό  θα  κάνει απο  την  συμπεριφορά  των  οικιακών  ζώων .
Είχαμε   μια  αγελάδα  που  την  φώναζε  Παρασκευούλα .  όταν  ήθελε   να  φάει   μήλα  απο  την  μηλιά  ερχόταν  και σε  κοίταζε  στα  μάτια  .   Ο  πατέρας   μου  της  έλεγε   "Πήγαινε  , φάε "   .  Τότε  μόνο   πήγαινε  και  έτρωγε  τα  μήλα !
Κάποτε   η  Παρασκευούλα   αρρώστησε   βαριά  .  Υπέφερε  και  δάκρυζε  !  Ο  κτηνίατρος   είπε  "Δεν  καταλαβαίνω   πώς  αντέχει  και  δεν  πέθανε  ακόμη"  .  Σε  λίγο   ήρθε ο  πατέρας   μου  .  Μόλις   τον  είδε  η  Παρασκευούλα   ,  αναστέναξε και  πέθανε !

Ο ΤΖΩΝΗΣ
  Ένας συγγενής    μας  πρότεινε  να  αγοράσουμε  γουρουνάκια ,  να  τα  μεγαλώσουμε  και  να  τα  σφάξουμε τα  Χριστούγεννα .  Πήραμε   ένα  μικρό  γουρουνάκι  που  το  βαφτίσαμε  Τζώνη  .  Ο  Τζώνης   μεγάλωσε  παίζοντας   με  τα  παιδιά  μου  στην  αυλή .  Ανέβαιναν στην πλάτη  του   και  τα  πήγαινε  βόλτα !  Μια  μέρα   έφυγε  μόνος  του  (  δεν  τον  δέναμε  ποτέ )  και  πήγε μέσα  στην τάξη  του  Δημοτικού  Σχολείου   και  βρήκε  τον  γυιό  μου !  Ο  γυιός  μου  ανέβηκε  στην πλάτη  του  και  φύγανε !  Απο  πίσω  έτρεχε  η  δασκάλα  φωνάζοντας  να  γυρίσουν  πίσω . 
Ο  πατέρας   μου  τον  μάλωσε  τον  Τζώνη  "Γιατί   έφυγες  απο  το  σπίτι ;"    και εκείνος   κατέβασε  το  κεφάλι .
Όταν  ήρθαν  τα  Χριστούγεννα   δεν   αντέχαμε να τον  σφάξουμε και τον  πουλήσαμε .

Σημείωση  : Φαντασθείτε   την οδύνη  του  Τζώνη   όταν  τον  απέκοψαν  απο  την  οικογένεια   όπου  μεγάλωσε  .  Φαντασθείτε   ακόμη  και  την  επόμενη  οδύνη  του  ,  όταν  ο  νέος  ιδιοκτήτης  του  του  έμπηξε  μια  λεπίδα  στον  λαιμό  για  να  τον  μετατρέψει σε    μπριζολίτσες  !

ΤΑ  ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ 
   Είχαμε  περιστέρια   και  η  αδερφή  μου πήγαινε  στην  φωλιά   μιας   περιστέρας  που  κλωσσούσε  τα  αυγά  της   και  της έλεγε  :  " Η  γειτόνισσά  σου   έφυγε  και  άφησε   τα  αυγά   της  αφύλαχτα .  Πήγαινε  πάρε   τα !"  .  Πήγαινε  η  περιστέρα  και   τα  έκλεβε . Σε λίγο  επέστρεφε   η   άλλη  και  έστηνε  καυγά  με  την  άλλη  για  να  πάρει  πίσω  τα  αυγά  της .

ΤΟ  ΣΚΥΛΑΚΙ
   Είχαμε   ένα  λυκοσκυλάκι  που  τα  αυτιά  του   ποτέ   δεν  ήταν  όρθια  σαν  τα   άλλα   λυκόσκυλα  .  Το  είχε  χτυπήσει  φορτηγό  και   είχε  κάνει  πολλές  εγχειρήσεις  σε  κτηνίατρο  στην  Καβάλα .  Στην  τελευταία  εγχείρηση  μας  είπε  ο  κτηνίατρος οτι  δεν  πρέπει   για  λίγο  καιρό  να  παίξει  ή  να  καυγαδίσει  με  άλλο  σκυλί .  Χωρίς   να  το   αντιληφθούμε  ,  ένα  άλλο  σκυλί   ήρθε  στην  αυλή  και  έπαιξε  με  το  σκυλάκι  μας  .  Αρρώστησε  βαριά . Ο  γιατρός  είπε   οτι  δεν  υπάρχει  πλέον  σωτηρία .  Θα  πεθάνει .  Του   έκανα  ένα  μικρό  σπιτάκι , του  έβαλα  και   κουνουπιέρα   για  να  περάσει  τις  τελευταίες  ημέρες  της ζωής του .  Ένα  μεσημέρι  που  πήγα  να  το  δώ , του  λέω "Αχ,  σκυλάκι  μου  ,  δεν  σε  είδα  ούτε   μια  φορά  με   σηκωμένα τα  αυτιά"   .  Τότε  με  κοίταξε  στα  μάτια  ,  όρθωσε   τα  αυτιά  του    και πέθανε  ! 


Η  ΧΕΛΩΝΑ
   Είχα  μια   χελώνα  που  την  έλεγα  Μαργιωρώ  .  Έτρωγε   μια  μπουκιά   απο  κάθε  κολοκυθάκι  του  κήπου   και τα  χαλούσε όλα .  Της  λέω  "Απο  αυτές   τις   δύο  κολοκυθιές   μόνο  θα  τρώς "   .  Και  απο  εκείνη  την ημέρα   έτρωγε  μόνο  απο  εκείνες  τις  δύο  ,  τις  δικές  της  ,  κολοκυθιές !

Η  ΣΚΑΝΤΖΟΧΟΙΡΙΝΑ  
   Είχαμε  μια  σκαντζοχοιρίνα   που  γέννησε   και  κουβαλούσε   τα   μικρά  της  στην  πλάτη  της  .  Έσκαψε   μια  σπηλιά  στο  χώμα  και  τα  έβαλε  μέσα .  Έπρεπε  όμως  να  οργώσουμε   τον  κήπο    και  της  λέω :  "Εδώ  που  έκανες   την  φωλιά  σου  εμποδίζεις το  όργωμα"  .  Σε  λίγο   πήρε  στην  πλάτη  της   τα  μικρά  και   πήγε  παραπέρα    όπου    έκανε  άλλη  φωλιά .


ΑΛΛΕΣ   ΙΣΤΟΡΙΕΣ     ΤΗΣ   ΠΕΔΙΑΔΑΣ   ΤΟΥ  ΝΕΣΤΟΥ
( με  λαογραφικό  ενδιαφέρον )

Η  ΚΟΥΚΛΑ
  Όταν   πρωτοεμφανίστηκαν  ,  μετά  τον  Εμφύλιο ,   οι  μεγάλες   κούκλες   στις  βιτρίνες   των  καταστημάτων  ρουχισμού  ,  κάποιος   καταστηματάρχης   έβαλε  μία  που  είχε  κάποιο   μηχανισμό  και  κουνούσε  το  κεφάλι  της .  Μια   γυναίκα  απο  τα   χωριά  του  Νέστου  πήγε  στην  Καβάλα   και  βλέποντας  την  κούκλα   νόμισε  οτι  ήταν  αληθινή  γυναίκα .  Της  είπε  "Καλημέρα"   .  Η  κούκλα  φυσικά  δεν απάντησε   και  η  γυναίκα  μουρμούρισε  "Α,  η  πρωτευουσιάνα  δεν  καταδέχεται   να   μιλήσει  στις  χωριάτισσες !"  .  Μετά    απτόητη  συνέχισε  "Θα  αφήσω  εδώ  κοντά  σου  τα   πράγματά  μου  για  να  πεταχτώ  απέναντι .  Θα  μου  τα  προσέχεις ; "  .  Η  κούκλα  κούνησε   το  κεφάλι  της   ,  ως  συνήθως ,   και  η   χωριάτισσα  το  θεώρησε  ως  "Ναί"  .  Άφησε  τα  πράγματα  ,  έφυγε  ,  και  κάποιος  περαστικός  τα  έκλεψε  ( υπήρχε  πείνα  και  φτώχεια  ακόμη )  . Επιστρέφοντας  η  χωριάτισσα  έβαλε  τις  φωνές  στην  κούκλα  που  δεν  φύλαξε  τα  πράγματά  της .  Άκουσε  ο  καταστηματάρχης ,  βγήκε  έξω  και  της  εξήγησε  οτι  δεν  ήταν  αληθινή   γυναίκα  αλλά  μιά  κούκλα .

 ΣΤΟΝ  ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ
  Οι  πρώτοι  κινηματογράφοι  της  περιοχής    εμφανίσθηκαν   μετά  τον  Εμφύλιο   στην  Χρυσούπολη ( κεφαλοχώρι  της  περιοχής ) . Ο  κόσμος   πήγαινε  απο  τα  χωριά  με  τα  πόδια  ή  με  τα  κάρα . Μια    συγγενής  μου  είχε  ταλαιπωρηθεί  στον  πόλεμο   και  το  πρώτο  έργο  που  πήγε  να  δεί  έτυχε  να  είναι  πολεμικό .  Σε  μια  σκηνή   εμφανιζόταν  ένα  βομβαρδιστικό  αεροπλάνο  να   πλησιάζει  πολύ  την  κάμερα  .  Η  γυναίκα  άρχισε   να  φωνάζει   "Μας  βομβαρδίζουν !  Πέστε  χάμω !"  .  Έπεσε   αυτή  και  έπεσαν  και  μερικοί   άλλοι  ! Ο  άνδρας  της    δυσκολεύτηκε  να την  πείσει  οτι  δεν  κινδυνεύει .

ΣΤΟΝ  ΘΕΡΙΝΟ  ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ
  Μια  γνωστή  μου  πήγε  στον  θερινό  κινηματογράφο  στην Χρυσούπολη   και  την  πήρε  ο  ύπνος   κατα  την  διάρκεια   της  προβολής .  Όταν   ξύπνησε   είδε  τα  άστρα   στον  νυχτερινό   ουρανό  και   λέει   στον  σύζυγό  της   " Να  κάνουμε  το  ταβάνι  στο  σπίτι  μας   όπως  το  ταβάνι  του  σινεμά .  Να  μοιάζει  σαν  ουρανός   με  άστρα !" .  Ο  άνδρας  της εξήγησε  οτι  δεν  ήταν  ταβάνι  αλλά  πραγματικός  ουρανός με  άστρα .


***********************************************
      laloslal5@gmail.com


     Αρχική   σελίδα    : http://lofos.info/laloslal/index.html