ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗΤΗ
ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ
(17-7-2016)
Λένε οτι οι
υπολογιστές μας έχουν
νοημοσύνη όσο ένα έντομο
. Σε καμμιά σαρανταριά χρόνια
θα φθάσουν το επίπεδο της
ανθρώπινης νοημοσύνης . Είναι δυνατόν
οι υπερ-υπολογιστές να έχουν
νοημοσύνη όσο ένα έντομο ; Είναι
δυνατόν ο εγκέφαλος μιας μύγας
να είναι ισάξιος με έναν
υπερ-υπολογιστή ; Προφανώς κάτι
στο λογισμικό δεν κάνουμε
σωστά .
Παραθέτω κάποιες σκέψεις που
θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους
σχεδιαστές λογισμικού :
Ένα νοήμον πλάσμα
πρέπει να γνωρίζει ανα
πάσαν στιγμή :
# Ποιός είμαι ;
# Πού είμαι
;
# Πότε είμαι ; ( σε
ποιά χρονική στιγμή )
# Τί κάνω ;
Όλα αυτά όμως μπορούν
να σχηματοποιηθούν με βάση τα
απλά μαθηματικά περί συνόλων
:
ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ ;
Ο άνθρωπος έχει στο
μυαλό του έναν χάρτη :
Έμβια όντα του
πλανήτη Γή
υποσύνολο : Σπονδυλωτά
υποσύνολο : Θηλαστικά
υποσύνολο : Άνθρωποι
υποσύνολο :
Λευκή Φυλή
υποσύνολο :
'Ελλην
υποσύνολο :
Ανέστης Παπαδόπουλος
ακόμα και όταν
κοιμόμαστε αυτή η λειτουργία
δεν σβήνει . Μόλις ξυπνάμε
ξέρουμε ποιοί είμαστε .
Αν ποτέ κοιμηθούμε βαθιά ,
ξυπνάμε και αυτή η λειτουργία
κοιμάται ακόμη . Δεν
ξέρουμε ποιοί είμαστε , πού
είμαστε και μας πιάνει
πανικός .
ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ;
Χάρτης :
# Πλανήτης Γή
# υποσύνολο : ήπειρος
Ευρώπη
# υποσύνολο : Χώρα Ελλάδα
# υποσύνολο : Μακεδονία
# υποσύνολο : Δράμα
# υποσύνολο : Παρανέστι
# υποσύνολο : σπίτι
του ξαδέλφου Κυριάκου
# υποσύνολο : κουζίνα
δεν θυμόμαστε πλήρως την
μορφή της κουζίνας . Ξέρουμε
οτι είμαστε στην κουζίνα του
Κυριάκου διότι καθώς ερχόμασταν
ενημερώναμε συνεχώς αυτόν τον
χάρτη με χαρακτηριστικά σημεία (
οδοδείκτες ) που περάσαμε .
Αν μας μεταφέρουν ( απο μακρυά )
με κλειστά μάτια στην
κουζίνα του Κυριάκου ,
πιθανόν να μην την
γνωρίσουμε αμέσως .
ΠΟΤΕ ΕΙΜΑΙ ;
Ο άνθρωπος χρησιμοποιεί έναν
χρονικό χάρτη βασισμένο σε οδοδείκτες
. Σπουδαίοι οδοδείκτες στην
ζωή μας είναι τα γεγονότα
που μας άφησαν ένα ισχυρό
συναισθηματικό αποτύπωμα : Η
αποφοίτηση απο το Λύκειο , η
αποφοίτηση απο το Πανεπιστήμιο , ο
γάμος , η γέννηση των
παιδιών , ο θάνατος των
γονέων , ένα σοβαρό ατύχημα
κλπ . Κάποιοι
οδοδείκτες είναι προσωρινοί
και αφορούν το πρόσφατο παρελθόν .
Θα σβηστούν σύντομα μόλις
τελειώσει κάποια υποχρέωση .
Χάρτης
Μετά την γέννησή μου
υποσύνολο : Μετά το πτυχίο
υποσύνολο : Μετά τον γάμο
υποσύνολο : Μετά την γέννηση
του πρώτου παιδιού
υποσύνολο : Μετά την προαγωγή μου
στην δουλειά
υποσύνολο : Μετά την παραλαβή
του φορτίου απο τον Ανδρεάδη
υποσύνολο : Μετά την
καταμέτρηση του φορτίου του
Ανδρεάδη
ΤΙ ΚΑΝΩ ;
Υπάρχει ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΤΟΧΟΣ στην
ζωή μας και οι πιο
δευτερεύοντες στόχοι που πρέπει
να τους υλοποιήσουμε για να
φθάσουμε στον ΜΕΓΑΛΟ ΣΤΟΧΟ
. Πχ για κάποιον που δεν
έχει παιδιά :
ΜΕΓΑΣ ΣΤΟΧΟΣ : Να παραμείνω υγιής
υποσύνολο 1 : Να βρώ δουλειά
για να εξασφαλίσω τροφή
υποσύνολο 2 : Να πάω εκεί
που έλεγε η αγγελία
οτι προσφέρουν εργασία
υποσύνολο 3 : Να καταφέρω να
βάλω μπρός το αμάξι που
ξαφνικά παρουσίασε πρόβλημα
υποσύνολο 4 : Να σκύψω να
πάρω το εργαλείο που μου
έπεσε στο έδαφος ενώ επισκεύαζα το
αμάξι
υποσύνολο 5 : Να αποφύγω να
χτυπήσω στον καθρέπτη ενώ σκύβω
Εδώ είναι και το πιο
δύσκολο κομμάτι λογισμικού . Μικροί
στόχοι φυτρώνουν και
σβήνουν σχεδόν κάθε δευτερόλεπτο .
Μόλις επιτύχω το υποσύνολο
5 μου μένει το υποσύνολο
4 προς υλοποίηση . Μόλις
υλοποιήσω και αυτό μου μένει το
υποσύνολο 3 κλπ
Όλοι οι χάρτες είναι κάπως
έτσι . Μόνο ο χάρτης του
χρόνου διαφέρει λίγο .
Σε τί είδους ηλεκτρονικά κυκλώματα
θα μπορούσαν να προσομοιωθούν αυτά
τα σύνολα και υποσύνολα ;
ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΗΣ
ΥΠΑΡΞΗΣ ΜΟΥ
Πώς ξέρουμε οτι υπάρχουμε ;
Γιατί ο υπολογιστής μου δεν
ξέρει οτι υπάρχει ;
Διαθέτουμε όργανα παρατήρησης
του εξωτερικού περιβάλλοντος (
μάτια , αυτιά κλπ )
και κάποια μνήμη που
καταγράφουμε τί παρατηρήσαμε
. Παρόμοια , διαθέτουμε και κάποιο
μηχανισμό που παρατηρεί και
καταγράφει την λειτουργία
του ΙΔΙΟΥ ΜΑΣ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ
( δηλαδή τις σκέψεις και τα
συναισθήματα που αναδύονται )
. Δεν μπορούμε να
βουτήξουμε πολύ βαθιά και να
βρούμε απο πού αναδύθηκε η
κάθε σκέψη . Θα είχαμε πολύ
ογκώδη μηχανισμό παρακολούθησης .
Έπειτα θα έπρεπε να
διαθέτουμε έναν έξτρα μηχανισμό
παρακολούθησης για να
παρακολουθεί την λειτουργία
του πρώτου μηχανισμού
παρακολούθησης κλπ !
Ενώ κάνουμε μια δουλειά ή μιλάμε
με κάποιον , υπόγεια ( σε
δεύτερο επίπεδο ) μπορεί να
σκεφτόμαστε και κάτι άλλο , άσχετο
. Τρίτο επίπεδο δεν
έχω διαπιστώσει να υπάρχει . Και
τα δύο επίπεδα ( όσα συμβαίνουν
εκεί ) καταγράφονται ,απο τον
μηχανισμό παρακολούθησης , στην
προσωρινή μνήμη και , εάν είναι
πολύ σημαντικά , στην μόνιμη . Όλα
αυτά μας δίνουν την
αίσθηση οτι "ξέρουμε οτι
υπάρχουμε" .
ΣΥΝΕΙΔΗΤΟ - ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΟ
Έχουμε δύο "επεξεργαστές"
μέσα στον εγκέφαλο . Ο ένας
έχει πρόσβαση σε μικρό
κομμάτι μνήμης ( συνειδητό ) .
Ο άλλος έχει πρόσβαση σε
όλη την μνήμη μας ( υποσυνείδητο
) .
Η ΑΙΣΘΗΣΗ "ΕΓΩ ΤΟ
ΕΚΑΝΑ"
Το περπάτημα το κάνει ένας
επεξεργαστής που λέγεται
"παρεγκεφαλίδα" . Τα χείλη μας
και την γλώσσα τα κινεί ένας
επεξεργαστής που λέγεται "κέντρο του
λόγου" . Παρ' όλα αυτά
νομίζουμε οτι "εμείς τα κάναμε"
. Γιατί ; Διότι όλοι
οι επεξεργαστές αποθηκεύουν τις
αναμνήσεις τους στην ίδια μνήμη .
Κάτι που έκανε η παρεγκεφαλίδα
μας φαίνεται οτι εμείς το
κάναμε διότι είναι στην ίδια
αποθήκη αναμνήσεων με την δική μας
.
------------------------------------------------
laloslal5@gmail.com
Αρχική σελίδα
: http://lofos.info/laloslal/index.html