ΕΞΑΤΜΙΣΗ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΥ ΝΕΡΟΥ ΥΠΟ ΣΚΙΑΝ
(19-8-2008 )

Για να αποκτήσουμε το αλάτι πρέπει πρώτα να εξατμίσουμε θαλασσινό νερό . Μια εγκατάσταση κάτω από το φώς του ήλιου θα ήταν αρκετά δαπανηρή γιατί θα απαιτούσε πλαστική γεωμεμβράνη 125 ή 250 τετρ. μέτρων καλυμμένη με μαρμάρινες πλάκες (για προστασία από τον ήλιο ) . Θα απαιτούσε ακόμη εκσκαφές και εργατικά .

Μία εξόχως οικολογική λύση ( και ιδιαίτερα ακριβή ) θα ήταν πολλές πέτρινες λεκάνες .

Η πρώτη ιδέα για εξάτμιση υπό σκιάν είναι να απλώσουμε φθηνά πλαστικά φύλλα το ένα πάνω από το άλλο με διάκενο ανάμεσά τους 1 – 2 εκατοστά


 Το κακό με αυτή τη σχεδίαση είναι ότι το νερό θα μαζεύεται στη μέση του πλαστικού φύλλου (μπλέ κουκίδες ) και όλη η υπόλοιπη πλαστική επιφάνεια θα μένει ανεκμετάλλευτη . Μια καλύτερη ιδέα είναι ένα πλαστικό φύλλο με αυλακώσεις



Το θαλασσινό νερό θα εισάγεται στα αυλάκια Α και Β . Μόλις αυτά γεμίσουν θα ξεχειλίζουν και θα γεμίζουν και τα υπόλοιπα κατά τη φορά των βελών . Μια πολύ καλύτερη μέθοδος εισαγωγής του νερού μπορείτε να δείτε  στο  επόμενο  σχήμα 



Εισάγουμε το νερό στο αυλάκι Α , αυτό ξεχειλίζει και γεμίζει όλα τα άλλα . Το αυλάκι Β όμως το έχουμε τρυπήσει και το νερό στάζει στο Γ το οποίο θα ξεχειλίσει και θα γεμίσει τα υπόλοιπα .
Στο εμπόριο δεν έχω δεί να κυκλοφορεί αυλακωτό φύλλο από πολυαιθυλένιο αλλά έχω δεί να κυκλοφορεί   φύλλο πολυαιθυλενίου   με  κοιλότητες   που  χρησιμοποιείται   ως υλικό   υγρομόνωσης   θεμελίων     .
Πειράματα του γράφοντος στην Β. Ελλάδα έδειξαν εξάτμιση υπό σκιάν ίση με 2,75 χιλιοστά ανά ημέρα ( τον Ιούνιο ) . Επομένως για την εξάτμιση ενός κυβικού μέτρου θα χρειαστούμε επιφάνεια 364 τετραγ. μέτρων . Εάν υποθέσουμε ότι κάθε πύργος εξάτμισης θα έχει ύψος 1,5 μέτρα και το διάκενο μεταξύ των φύλλων θα είναι 2 εκατοστά , θα χρειαστούμε περί τα πέντε τετραγωνικά μέτρα στεγασμένη (σκιερή ) έκταση για να την εγκατάσταση . Επειδή η συγκομιδή του αλατιού από τέτοιους πύργους εξάτμισης είναι πολύ δύσκολη , είναι προτιμότερο να χρησιμοποιηθούν ως «πύργοι συμπύκνωσης» . Θα διοχετεύεται δηλαδή το θαλασσινό νερό με τέτοιους ρυθμούς που δεν θα προλαβαίνει να εξατμισθεί όλο μέσα στον πύργο αλλά θα εκρέει από κάτω σαν πολύ πυκνό αλατόνερο . Αυτό ή θα χρησιμοποιείται κατ’ ευθείαν για θερμά θαλάσσια λουτρά ή θα υφίσταται περαιτέρω εξάτμιση σε πέτρινες λεκάνες για να παραχθεί αλάτι .

Μια  πολύ  καλή  ιδέα  για  πύργο  εξάτμισης :
Απλώνουμε  οριζόντιο  πλαστικό  δίχτυ ( αυτό  που  συσκευάζουν  πορτοκάλια )  . Πάνω   στρώνουμε  κελύφη  κοχυλιών  ( πχ μύδια )  με  το   κοίλο  μέρος  προς  τα  πάνω . Πολλά  διαδοχικά  τέτοια  δίχτυα  αποτελούν  ένα  πύργο  εξάτμισης . Φροντίζουμε  να  μή  βέπει  ο  ήλιος  το  πλαστικό  δίχτυ . Ρίχουμε θαλασσινό   νερό  στο  ανώτερο  δίχτυ  και  όταν  τα  όστρακά  του  γεμίζουν , το  νερό  ξεχειλίζει  και  γεμίζει  διαδοχικά  όλα  τα  κατώτερα  δίχτυα . Το  Πεταλίδι  της  Λήμνου  και  οι  περιοχές   με    μυδοκαλλιέργειας   είναι  κατάλληλες  γι'  αυτή  τη  μέθοδο  .




Σε οικολογικά χωριά που θα ανακυκλώνουν τα σκουπίδια γειτονικών οικισμών μπορούμε να εφαρμόσουμε μια
εξαιρετικά απλή λύση για την εξάτμιση : απλώνουμε σε ξύλινα ράφια πλαστικά δοχεία ( εμφιαλωμένου νερού ) κομμένα στη μέση και γεμάτα θαλασσινό νερό . Τα ξύλα μπορούμε να τα βρούμε στα σκουπίδια σαν υλικό συσκευασίας (παλέτες ) . Η δυσάρεστη λεπτομέρεια στη λύση αυτή είναι ότι θα χρειασθούμε 41270 πλαστικά μπουκάλια για να σχηματίσουμε επιφάνεια 364 τετραγ. μέτρων !

Ένα σπουδαίο υλικό που μπορούμε να βρούμε στα σκουπίδια είναι τα πλαστικά τελάρα μιάς χρήσεως που κατά χιλιάδες πετιούνται από τα οπωροπωλεία . Αυτά κουμπώνουν μεταξύ τους και σχηματίζουν πύργους . Μέσα στο τελάρο απλώνουμε φθηνό πλαστικό φύλλο (/evap-shad06.JPG    ) όπου βάζουμε το θαλασσινό νερό . Η συγκομιδή του αλατιού είναι πολύ εύκολη . Αυτός ο πύργος εξάτμισης μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σαν πύργος ξήρανσης αγροτικών προϊόντων


ΕΞΑΤΜΙΣΗ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΥ ΝΕΡΟΥ ΜΕΣΑ ΣΕ ΣΩΛΗΝΑ

Μέσα σε ένα πλαστικό σωλήνα σε σχήμα ζίκ-ζάκ



 διοχετεύεται θαλασσινό νερό από πάνω προς τα κάτω . Με φορά από κάτω προς τα πάνω διοχετεύεται θερμός αέρας προερχόμενος από τον ΗΛΙΑΚΟ ΚΗΠΟ που περιγράφεται παρακάτω . Ο αέρας βγαίνει από πάνω γεμάτος υδρατμούς και μπορεί να διοχετευθεί σε ψυχρή επιφάνεια (*) (εάν έχουμε ) όπου θα αποδώσει πόσιμο νερό . Το νερό που φθάνει στο κάτω μέρος της συσκευής έχει πολύ υψηλή περιεκτικότητα σε αλάτι και μπορεί να ξαναεισαχθεί στο πάνω μέρος της συσκευής για να συμπυκνωθεί ακόμη παραπάνω . Μετά από μερικά περάσματα στέλνεται σε λεκάνες εξάτμισης όπου θα δώσει αλάτι . Εάν το νερό είναι κορεσμένο από αλάτι ( 260 κιλά αλάτι ανά τόνο αλατόνερου ) θα χρειασθούν μόνο 16,53 τετραγ. μέτρα πέτρινων λεκανών για να έχουμε 40 κιλά αλάτι ημερησίως ! ( http://pubs.acs.org ) . Όπως και οι πύργοι ξήρανσης έτσι και αυτή η κατασκευή πρέπει να φυλάσσεται σε σκιά γιατί ο ήλιος θα καταστρέψει τον πλαστικό σωλήνα . Εάν τον επενδύσουμε με φύλλο χαλκού μπορεί να εκτεθεί στον ήλιο οπότε πιθανόν να λειτουργεί και καλύτερα . Ο σωλήνας αντί να είναι ζίκ-ζακ μπορεί να είναι ευθύγραμμος και κρυμμένος στο έδαφος ( σε μικρό βάθος ) . Η μέθοδος αυτή αν και απλή στην υλοποίηση είναι πολύ δαπανηρή σε ενέργεια . Μπορούμε να ελαττώσουμε την απαιτούμενη ενέργεια αυξάνοντας τη διάμετρο του σωλήνα . Έτσι όμως αυξάνουμε το κόστος του εξοπλισμού .

(*) Σχετικά με τη δημιουργία ψύχους : Πειράματα του γράφοντος έδειξαν ότι γυάλινη επιφάνεια θερμομέτρου βρεγμένη με πόσιμο νερό και εκτεθειμένη σε ελαφρό άνεμο γίνεται κατά μέσο όρο 4,8 βαθμούς ψυχρότερη από τον περιβάλλοντα αέρα (όταν η θερμοκρασία του αέρα κυμαίνεται μεταξύ 20 και 29 βαθμών Κελσίου ) . Επειδή στο οικολογικό χωριό θα χρησιμοποιηθεί θαλασσινό νερό για τη διαβροχή της επιφάνειας ψύξης η διαφορά θερμοκρασίας θα είναι μικρότερη από 4,8 βαθμούς (προς το παρόν δεν υπάρχουν πειραματικά δεδομένα γι’ αυτή την εκδοχή ) . Ακόμη όμως και η διαφορά των 4,8 βαθμών κρίνεται πολύ μικρή για να έχει κάποιο ενδιαφέρον . Η πιο αξιόπιστη πηγή ψύχους προς το παρόν εξακολουθεί να είναι το θαλασσινό νερό . Στην Ανατολική Κρήτη τα επιφανειακά θαλάσσια νερά είναι 5 βαθμούς πιο κρύα από τον αέρα ( από Μάϊο έως Ιούλιο ) ( http://www.crete-today.com/Climate-gr.htm ) . Αν κατορθώσουμε να αντλήσουμε βαθειά νερά θα είναι αρκετά ψυχρότερα . Στις Κυκλάδες , ή βορειότερα , τα επιφανειακά θαλάσσια νερά είναι ψυχρότερα .
Μια ενδιαφέρουσα ιδέα για δημιουργία ψύχους είναι να βυθίσουμε στη θάλασσα πλαστικό σωλήνα (μικρής διαμέτρου ) . Διοχετεύουμε από το ένα άκρο αέρα που τον παίρνουμε από το άλλο άκρο αφού έχει κρυώσει διατρέχοντας τον κρύο σωλήνα .

---------------------------------------------------

         laloslal5@gmail.com


    Αρχική   σελίδα  :   http://lofos.info/laloslal/lasses.html