ΕΔΑΦΙΑ :

Διατροφική  αξία  της  ελιάς  (9-2-2008)

Πρωτεϊνες (κουκιά , σκόρδα , ελιές , ηλίανθος , κόκκινες πιπεριές , σταφίδες , αμύγδαλα ,  ξερά  σύκα , μαρούλι , σπανάκι , πράσο , λάχανο )

Μικροβιακή  λάσπη (31-3-2007 )

28-11-2005  ΜΙΑ   ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ  ΣΧΕΤΙΚΗ   ΜΕ  ΤΗΝ  ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗ  ΑΞΙΑ  ΤΗΣ  ΕΛΙΑΣ

Μάζεψα  ώριμες  ελιές  και  τις  άφησα  σε  σκιερό  και  στεγνό  μέρος   για  να  αφυδατωθούν . Μετά  από  δύο  μήνες , όταν  οι  ρυτίδες  της  αφυδάτωσης  ήταν  έντονες , τις  δοκίμασα  και  διαπίστωσα :

Α)  Η  πικρή  γεύση  είχε  εξαφανισθεί

Β)  Η  γεύση  ήταν  ουδέτερη  (ούτε  άσχημη  , ούτε  ιδιαίτερα  ευχάριστη )  αλλά  η κατανάλωση  μερικών  αφυδατωμένων καρπών  ελιάς  δημιουργούσε  ένα  έντονο  αίσθημα  ικανοποίησης  που  με  παρακινούσε  να  καταναλώσω  και  άλλες .

Γ)  Εάν το  κουκούτσι  της  ελιάς  αφεθεί  για  πολύ  καιρό  το  σπέρμα  που  υπάρχει  μέσα  αποκτά  ουδέτερη  γεύση και  μπορεί  να καταναλωθεί  άνετα .

Αναζήτησα  στο  διαδίκτυο  πληροφορίες  για  την  διατροφική  αξία  της  ελιάς ( http://www.nal.usda.gov  ) και  βρήκα  ότι  οι  πρωτεϊνες  της  είναι  ιδιαίτερα  υψηλής  ποιότητας  (έχουν  σε  αυξημένη  αναλογία  τα  9  απαραίτητα  αμινοξέα ) .

Η  πικρή  γεύση  της  ελιάς  οφείλεται  στις  πολυφαινόλες  που  έχουν  ευεργετική  επίδραση  στο  κυκλοφορικό  σύστημα  και   διαθέτουν  αντιφλεγμονώδη  και  αντιοξειδωτική  δράση  ( ΟΙΝΟΧΟΟΣ  της  ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ  9-2-2008 )

Επειδή το  διάστημα  αποξήρανσης  δεν  ήταν  ιδιαίτερα  μεγάλο   υποθέτω  ότι  το  λάδι  του  καρπού  δεν  είχε  ταγγίσει  και  διατηρούσε  όλη  την  διατροφική  του  αξία  (αλλά  δεν  μπορώ  να  είμαι  σίγουρος  γι’  αυτό ) .

(Προσθήκη  3-2-2006 ) Σάρκα  αφυδατωμένης  ελιάς  πιέσθηκε    ανάμεσα  σε  δύο  φύλλα  χαρτιού . Μετά  από  μερικές  ώρες  εμφανίσθηκαν  μεγάλες  κηλίδες  λαδιού . Υπ΄ όψιν ότι  οι  ελιές  που χρησιμοποιήθηκαν  για  τα  πειράματα  ή  είχαν  ελλιπή  έκθεση  στον  ήλιο  ή   δεν  είχαν  λάβει  καμμιά  απολύτως  περιποίηση  από  καλλιεργητή . Η  αφυδατωμένη  σάρκα  τους  ήταν  σκληρή  σαν  ξύλο  (και  δεν μαλάκωσε ούτε  μετά  από  πολύωρη  παραμονή  στο  νερό )  και  μόνο  με  το  πείραμα  του  χαρτιού  μπορούσε  να γίνει  αντιληπτό  ότι  περιέχουν  λάδι  . Λίγοι  καρποί  (πιο  ευνοημένοι  από  την  τύχη )  είχαν  άφθονο  λάδι  και  ξεχώριζαν  από  τους  άλλους  γιατί  είχαν  ζωηρό  μαύρο  χρώμα  και  σάρκα  μαλακή  παρά  την  δίμηνη  αποξήρανση . Η  παρουσία  του  λαδιού  γινόταν  εύκολα  αντιληπτή  ακόμη  και  με  μικρή  πίεση με  το  χέρι . Πιθανόν  τα   ελαιόδενδρα  με  καλή  έκθεση  στον  ήλιο και  καλλιεργητική  φροντίδα  να  παράγουν  τέτοιους  καρπούς .

Προσθήκη  7-8-2006  : Έντονα  αφυδατωμένη  ελιά  μαλακώνει  εάν  αφεθεί   24  ώρες  στο  νερό . Γεύση  ελαφρώς  πικρή .  ΓΕΥΣΤΙΚΑ  ΣΥΝΔΥΑΖΕΤΑΙ  ΤΕΛΕΙΑ  ΜΕ  ΒΡΑΣΤΗ  ΠΑΤΑΤΑ  ΚΑΙ  ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΕΤΑΙ  ΑΝΕΤΑ  ΧΩΡΙΣ  ΝΑ  ΓΙΝΕΤΑΙ  ΑΝΤΙΛΗΠΤΗ  Η  ΠΙΚΡΗ  ΓΕΥΣΗ !

Εάν  οι  παρατηρήσεις  μου  είναι  σωστές  έχουμε  βρεί  έναν  τρόπο  καλύτερης  αξιοποίησης  της  ελιάς . Η  κατανάλωση  αφυδατωμένης  ελιάς  πλεονεκτεί  έναντι  του  παραδοσιακού  τρόπου  αξιοποίησης  (ελαιοτριβεία )  διότι :

-         Αξιοποιούμε  όλο  το περιεχόμενο  σε  λάδι

-         Αξιοποιούμε  τις  πρωτεϊνες  της  ελιάς  που  είναι  υψηλής  αξίας

-         Αποφεύγουμε   τα  έξοδα  του  ελαιοτριβείου

-         Μηδενίζουμε  τα  απόβλητα  των  ελαιοτριβείων 

 ΠΡΟΣΘΗΚΗ  3-10-2007  :  Σχετικά  με  μια  άλλη  μέθοδο  συντήρησης  της  ελιάς  βλέπε     http://lofos.info/laloslal/fru-prot.html 

(3-12-2005)  ΠΡΩΤΕΪΝΕΣ

Ένα  πολύτιμο  συστατικό  των  τροφών  είναι  οι  πρωτεϊνες  . Αφθονούν  στα  ζωϊκά  τρόφιμα  (περί  το  20% ) , κάπως  λιγότερο  στα  ξηρά  φυτικά  τρόφιμα (περί  το  12% )  ενώ  στα  πράσινα  φρέσκα  λαχανικά  είναι  περί  το  1%  ή  λιγότερο . Οι  πρωτεϊνες  μοιάζουν  με  κομπολόϊ  . Εδώ  οι  «χάνδρες»  είναι  ουσίες  που  ονομάζονται  αμινοξέα  . Υπάρχουν  20  ειδών  αμινοξέα . Οι  ζωϊκές  τροφές  έχουν  και  τα  20  (γι’  αυτό  ονομάζονται ΥΨΗΛΗΣ  ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ )  ενώ  οι  φυτικές  όχι  πάντα .  Τον  άνθρωπο  τον  ενδιαφέρει  να  υπάρχουν  τουλάχιστον  οκτώ  συγκεκριμένα  αμινοξέα  (που  ονομάζονται ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ )  γιατί  εάν  έχει  αυτά  μπορεί  να  συνθέσει  όλα  τα  υπόλοιπα . Μια  καλή  πηγή  πληροφοριών  για  τη  σύσταση  των  τροφών  είναι  η 

http://www.nal.usda.gov/fnic/foodcomp/Data/ 

Εκεί  βρήκαμε  τα  ονόματα    των  8  απαραίτητων  αμινοξέων  ( λυσίνη , λευκίνη , βαλίνη , ισολευκίνη , φαινυλαλαλίνη , θρεονίνη , μεθιονίνη , τρυπτοφάνη )  ενώ  πληροφορηθήκαμε  ότι  υπάρχουν άλλα  δύο που  είναι  απαραίτητα  μόνο  στα  παιδιά ( αργινίνη , ιστιδίνη ) γιατί  , προφανώς , οι  ενήλικες  μπορούν να  τα  συνθέτουν  εάν  έχουν   τα 8  απαραίτητα  αμινοξέα .  Μερικές  πηγές  μιλούν για  9  απαραίτητα  αμινοξέα  γιατί  συμπεριλαμβάνουν  και  την  ιστιδίνη  στα  απαραίτητα .

Την  αναλογία  των  αμινοξέων  στην  ανθρώπινη  σάρκα  δεν  μπορέσαμε  να  βρούμε  στο  διαδίκτυο  αλλά  βρήκαμε  , στην  πιο  πάνω  πηγή , την  σύνθεση  του  κρέατος  του  χοίρου  που  είναι  το  πλησιέστερο  στον άνθρωπο  φαγώσιμο  ζώο  (στον  Δυτικό  πολιτισμό ) . Η  σύνθεση  αυτή  φαίνεται  εδώ :

1             γλουταμικό  οξύ

2             ασπαρτικό  οξύ

3             λυσίνη

4             λευκίνη

5             γλυκίνη

6             αργινίνη

7             αλανίνη

8             προλίνη

9             βαλίνη

10        ισολευκίνη

11        φαινυλαλαλίνη

12        θρεονίνη

13        σερίνη

14        ιστιδίνη

15        τυροσίνη

16        μεθιονίνη

17        υδροξυπρολίνη   (αναφέρεται στην  http://www.nal.usda.gov/fnic/foodcomp/Data/  να  υπάρχει  μόνο  στο  χοιρινό  κρέας  αλλά  στην  πραγματικότητα  υπάρχει  σε  όλα  τα  θηλαστικά  και  προέρχεται  από  την  προλίνη . Εάν  η  τροφή  μας  περιέχει  προλίνη  -ή  τα  8  απαραίτητα  αμινοξέα -  τότε  θα  έχουμε  και  υδροξυπρολίνη ) )

18        κυστίνη

19        τρυπτοφάνη

Εάν  εξαιρέσουμε  την  υδροξυπρολίνη  (17)  τότε  εδώ  εμφανίζονται  18  αμινοξέα . Φαίνεται  ότι  λείπουν  δύο  αμινοξέα  και  το  λάθος  προέρχεται  από  το  ότι  , προφανώς , η  ιστοσελίδα  http://www.nal.usda.gov/fnic/foodcomp/Data/   κάτω  από  τον τίτλο  «γλουταμικό  οξύ» περιλαμβάνει  και  το  αμινοξύ  γλουταμίνη (διαφέρουν  ελάχιστα )  και  κάτω  από  τον  τίτλο  «ασπαρτικό  οξύ»  περιλαμβάνει  και  το  αμινοξύ  ασπαραγίνη  (και  αυτά  διαφέρουν  ελάχιστα ) .

 Στα  διαγράμματα  ,  με   μαύρο  χρώμα  χρωματίσθηκαν  τα  αμινοξέα  που  είναι  απαραίτητα  και  σε  ενήλικους  και  παιδιά  ενώ  με  λευκό  τα απαραίτητα  μόνο  στα  παιδιά . Έχουμε  κάθε  λόγο  να  πιστεύουμε  ότι  αυτή  είναι  η  σύσταση της  ανθρώπινης  σάρκας . Άλλωστε  μικρές  διαφορές  υπάρχουν  μεταξύ  όλων  των  ζώων  όσο  άσχετα  κι’  αν φαίνονται  μεταξύ  τους . Ιδού  η  σύσταση  μερικών  ζώων :

Βοοειδή :

 Κοτόπουλο :

 Τόνος (ψάρι) : 

Οστρακοειδή : 

Αυτό που  μας  λένε  αυτοί  οι  πίνακες  είναι  ότι δεν  έχει  αξία  για  εμάς  μια  τροφή  που  έχει άφθονα  τα  αμινοξέα  15  και  18  και  λιγοστά  τα  1  και 2 . Για  τον  άνθρωπο  άριστη  είναι  η  τροφή  όπου  οι  ΣΧΕΤΙΚΕΣ  αναλογίες  των  αμινοξέων  είναι  σαν  του  χοίρου . Εάν  το  μίγμα  της   καθημερινής  διατροφής μας  δίνει  σε μεγάλη  αναλογία  ένα  αμινοξύ  (π.χ. το 13 ,σερίνη ) τότε  η  περίσσια   ποσότητα  αυτού  θα  χρησιμοποιηθεί  σαν  καύσιμο ή  θα  αποβληθεί (στις  πηγές  μας  δεν  μπορέσαμε  να  βρούμε μια  ξεκάθαρη  απάντηση  πάνω  στο  τι  θα  γίνει  η  περίσσεια ) .

Στο  οικολογικό  χωριό  θα  έχουμε  σοβαρά  οφέλη  εάν  εξασφαλίσουμε  τις  πρωτεϊνες  από  φυτικές  πηγές  . Το  80% των  διοξινών  στον  οργανισμό  μας  προέρχεται από  ζωικές  τροφές  ( http://www.rrp.demokritos.gr/ms-dioxin/dioxins.htm  ) . Χρειάζεται  πολύ  περισσότερο  νερό  και  έκταση  για  παραγωγή   της  αναγκαίας  ποσότητας  ζωικών  τροφών . Άς  δούμε  τα  αμινοξέα  μερικών  μερικών  φυτικών  τροφών :

Κουκιά   

Η  σύνθεση  των  πρωτεϊνών  στα  κουκιά  είναι  εξαιρετικά  καλή . Περισσεύει  αισθητά  μόνο  το  αμινοξύ  6 (αργινίνη ) . Το  αμινοξύ 4 (λευκίνη ) δεν  πειράζει  που  περισσεύει  γιατί  είναι  «απαραίτητο»  που  σημαίνει  ότι  θα  μετατραπεί  σε  κάποιο  άλλο  αμινοξύ  που  είναι  σε  έλλειψη .

Ο  μύθος  που  περιβάλλει  τα  κουκιά  λέει  ότι  έχουν  άσχημη  γεύση . Από  πειράματα  του  γράφοντος  διαπιστώθηκε  ότι  εάν  αφεθούν  να  μουσκέψουν  10  ώρες  σε  κρύο  νερό , πεταχθεί  το  νερό , βρασθούν  για  λίγα  λεπτά  και  ξαναπεταχθεί  το  νερό , φεύγει  τελείως  η  άσχημη  γεύση  και  είναι  εφάμιλλα  των  φασολιών  πλέον .

Καλά  θα  είναι  η  φλούδα  των  σπερμάτων  να  απομακρύνεται  πρίν  το  μαγείρεμα (όταν  είναι  μουσκεμένα  και  φουσκωμένα ) .

Τα  ώριμα  σπέρματα  των  κουκιών  προσβάλλονται  από  ένα  έντομο  (Βρούχος) . Ιδού  ενας  τρόπος  αντιμετώπισής  του : Μαζεύουμε  τα  κουκιά  μόλις  αρχίσει  να  κιτρινίζει  η  θήκη  που  περιέχει  τα  σπέρματα  ( η  ανάπτυξή  τους  είναι  σχεδόν  ολοκληρωμένη  ) . Τα  σπέρματα  είναι  πράσινα  και  υγρά  και  δεν  προσβάλλονται  στη  φάση  αυτή  από  τον  Βρούχο . Τα  αφήνουμε  εκτεθειμένα  για  να  αφυδατωθούν  και  μετά  τα  κλείνουμε  σε  πλαστικό  δοχείο  που κλείνει  καλά  αφού  γεμίσουμε  τα  μεταξύ  τους  κενά  με  αλάτι  καλά  αποξηραμένο  στον  ήλιο . Η  συναποθήκευση  με  αλάτι  δεν  έχει  δοκιμασθεί  από  τον  γράφοντα αλλά  την  αναφέρει  στο  (κλασσικό) σύγγραμμά  του  ο  μοναχός  Αγάπιος  από  την  Κρήτη  ( «Βότανα  και  Γιατροσόφια» 1850  , αναστατική  έκδοσις  από  τις  εκδόσεις  ΕΥΤΥΠΟΝ  , σελ. 4 )  σαν  μέθοδο  αποθήκευσης  του  αλευριού  και  έχω  κάθε  λόγο  να  πιστεύω  ότι  είναι  αποτελεσματική  και  για  σπέρματα  που  φυλάγουμε  για  τροφή  αλλά  και  για  σπορά . 

Ένας  άλλος  τρόπος  για  να  διατηρήσουμε  τα  ώριμα  σπέρματα  που  κρατάμε  για  σπορά :   τα  φυλάγουμε  σε  δοχείο  που  κλείνει  καλά  μαζί  με  μερικούς  βώλους  ναφθαλίνη (μέθοδος  δοκιμασμένη  από  τον  γράφοντα ).

Άλλος  τρόπος  διατήρησης  σπερμάτων  για  σπορά : κλείσιμο  σε  δοχείο  μαζί  με  μεγάλη  αναλογία  στάχτης  ή  στεγνού  χώματος  (μη  δοκιμασμένη  μέθοδος ) . (Προσθήκη  4-1-2006 )

Σκόρδα  

 Και  εδώ  έχουμε  μια  πολύ  καλή  σύνθεση  αμινοξέων . Περισσεύει  αισθητά  το  6 (αργινίνη )  . Τα  αμινοξέα 9 έως  12  έπρεπε  να  είναι  λιγότερα  από  το  8  για  να έχουμε  άριστη  σύνθεση  αλλά  επειδή  είναι  «απαραίτητα»  η  περίσσειά  τους  θα  μετατραπεί  σε κάποιο  άλλο  αμινοξύ  που  είναι σε έλλειψη .

Προσθήκη  21-12-2005 : Το  σκόρδο  μπορεί  να  καταναλωθεί  σε  μεγάλες  ποσότητες  εάν  βρασθεί  ώστε  να  γίνει  πιο  εύπεπτο (δεν  πρέπει  όμως  να  λείπει  και  το  ωμό  σκόρδο  από  την  διατροφή ) . Άξιο  προσοχής  είναι  ότι  το φρέσκο  σκόρδο  περιέχει  6,36%  πρωτεϊνες  ενώ  το  ανθρώπινο  γάλα  περιέχει  1,03%  (http://www.nal.usda.gov/  ) και  το  κατσικίσιο  3,56 %  !

Άλλες  πηγές  αναφέρουν  για  το  γάλα  περιεκτικότητα  5-6 %  σε  πρωτεϊνες  ( http://www.dsiegel.com/wind/diet/protein.html   και   http://www.healthfree.com  ) αλλά δεν  τις  θεωρώ  πολύ  αξιόπιστες .

Το  νεογέννητο  διπλασιάζει  το  βάρος  του  στους  6  πρώτους  μήνες ( http://www.healthfree.com  και  άλλες )  καταναλώνοντας  μια  τροφή  που  περιέχει  πρωτεϊνες  λιγότερες  από  το  σκόρδο !

Αν υποθέσουμε ότι  το  νεογέννητο  τρεφόταν  αποκλειστικά με  σκόρδα  ,  για  να  διπλασιάσει  το  βάρος  του μέσα  στο  πρώτο εξάμηνο  θα  χρειαζόταν  περίπου  70  γραμμάρια  ημερησίως  (ένα  φυτό  σκόρδου  παράγει  περί  τα  87  γραμμάρια  καθαρό  βρώσιμο  προϊόν ) !

Αυτά  τα  δεδομένα  δημιουργούν  την  ελπίδα  ότι  το  σκόρδο  μπορεί  να  χρησιμοποιηθεί  σαν  βασικός  πυλώνας  της  διατροφής  στο  οικολογικό  χωριό .

Το  σκόρδο έχει  χαμηλή  περιεκτικότητα  στο  αμινοξύ  8  (προλίνη )  και  αλληλοσυμπληρώνεται  με  το  λάχανο  που  έχει  υψηλή  περιεκτικότητα  στο  ίδιο  αμινοξύ . 

Δεν  πρέπει  να  παραλείψουμε  να  τονίσουμε  ότι  το  σκόρδο  περιέχει   0,5 %  σκορδέλαιο (περιεκτικότητα  πολύ υψηλή  εν  σχέση  με  άλλα  φυτά ).      (4-1-2006)

Ελιές

Θα  μπορούσε  να  είναι  ιδανική  σύνθεση  εάν  δεν  είχε  3  μελανά  σημεία : την  μειωμένη  λυσίνη  (αμινοξύ 3 )  και  την  πλήρη  απουσία των  18 (κυστίνη )  και 19 (τρυπτοφάνη ) . Επομένως  πρέπει  να  συνδυάζεται  με  τροφές  που  έχουν αυξημένη  αναλογία  αυτών  των τριών  αμινοξέων (π.χ.  κουκιά ) . Δεν  μπορούμε να μην  επισημάνουμε  την  σπατάλη  που  γίνεται  σήμερα  όταν  απορρίπτουμε  τόσο  καλή  τροφή  στα  σκουπίδια  αφού  πάρουμε  το  λάδι . Διαβάστε  επ’  αυτού  την  καταχώρηση  της  28-11-2005 .

Ηλίανθος

 Και  εδώ  ισχύουν τα  ίδια όπως  και  στην  ελιά . Ο  ηλίανθος  είναι  εξαιρετικό  φυτό  γιατί  έχει  ψηλή  αναλογία  λαδιού (49,57% )  και  ώσπου  να  μεγαλώσουν  οι  ελιές  στο  οικολογικό  χωριό  θα  βασιζόμαστε  στον  ηλίανθο  για  την  πρόσληψη  των  απαραίτητων  λιπών .

Κόκκινες  πιπεριές

Πατάτες

Καλή  αναλογία  αμινοξέων .

Σταφίδες 

Η  υψηλή  περιεκτικότητα  σε  απαραίτητα  αμινοξέα  θα μπορούσε να  τους  δώσει  τον  τίτλο  «σούπερ  τροφή» ! Μαζί  με  τις  ελιές  δημιουργούν  τον  τέλειο  συνδυασμό  γιατί  οι  ελιές  δεν  έχουν  κυστίνη  και  τρυπτοφάνη  ενώ  οι  σταφίδες  έχουν  σχετικά  μεγάλο  ποσοστό  τρυπτοφάνης .

Άλλα  στοιχεία  για  την  σταφίδα : νερό  15,43%   ,   ενέργεια  2990  χιλιοθερμίδες  ανά  κιλό , πρωτεϊνες  3,07%  . Για  να  καλύψει  τις  ανάγκες  του  σε  ενέργεια  ένας  εργαζόμενος  άνθρωπος  80  κιλών  χρειάζεται   390  κιλά  σταφίδες  ετησίως .  Οι  πληροφορίες  που  βρήκαμε  στο  διαδίκτυο  για  την  ανά  στρέμμα  παραγωγή  σταφίδας  αναφέρουν  τιμές  από  120  κιλά  έως  590  κιλά  ανά  στρέμμα (  http://www.fao.org/docrep/003/x6903e/x6903e04.htm  και   http://www.fas.usda.gov/gainfiles/200504/146119445.pdf  ) . Οι  τιμές  που  απολαμβάνουν  οι  Έλληνες  παραγωγοί  μπορούν  να  χαρακτηρισθούν  γελοίες  αφού  πληρώνονται   0,30  έως  0,41  ευρώ  ανά  κιλό  ενώ  στη  λιανική  ο  καταναλωτής  τις  βρίσκει  ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ  3,5  ευρώ  ανά  κιλό . (http://www.fas.usda.gov/gainfiles/200504/146119445.pdf  ). (Προσθήκη 18-4-2006 )

Από  κρητικούς   (Ηράκλειο ) καλλιεργητές  σταφίδας  πήραμε  τις παρακάτω  πληροφορίες :

     270 – 300  κλήματα  ανά  στρέμμα (3,3 – 3,7 τετραγ. μέτρα  ανά  ρίζα )

600     κιλά  σταφύλι  ανά  στρέμμα  που  τελικά  γίνονται  200  κιλά  σταφίδα  (0,66  -  0,74  κιλά  ανά  ρίζα )

     Υπάρχουν  χωράφια  που  αποδίδουν  και  λιγότερο  αλλά  και  πολύ  περισσότερο

    4 – 5  ποτίσματα  μέσα  στο  καλοκαίρι

50     κιλά  νερό  ανά  ρίζα  ανά  πότισμα ( 200 – 250  κιλά  ανά  ρίζα όλο το  καλοκαίρι )  (  2,2  λίτρα  / ημέρα  -  2,77   λίτρα/ ημέρα    στο  τρίμηνο  Ιούνιος -  Αύγουστος  ) 

   ( 54 – 75  κυβ. μέτρα ανά  στρέμμα  ανά  έτος )

  Δεδομένα  που  βρήκαμε    για  τον  ένα    και   μοναδικό  αμπελώνα   της  Γαλλικής  Πολυνησίας  λένε   για   8  λίτρα  νερό /  ρίζα  /  ημέρα  (  200  κυβ.  μέτρα / ημέρα    για  25000   ρίζες  σε  60  στρέμματα  )  .

Από  την  Δ/νση  Γεωργίας  Κορινθίας  πήραμε  τις  παρακάτω  πληροφορίες :

§        267  ρίζες  ανά  στρέμμα

§        200  κιλά ξηρή  σταφίδα  ανά  στρέμμα

§        τα  3  κιλά  σταφύλι  δίνουν  1  κιλό  σταφίδα

§        οι  παραγωγοί  πουλούν  τη  σταφίδα  προς  0,30 – 0,40  ευρώ  το  κιλό

§        στο  νερό δεν  είχαν  ακριβείς  αριθμούς  αλλά  κατά  προσέγγιση  είναι  ένα  πότισμα  ανά  μήνα (προφανώς  κατά  το ζεστό  εξάμηνο  μόνο ) .

Από  την  Δ/νση  Γεωργίας  Λασιθίου  πήραμε  τις  παρακάτω  πληροφορίες :

§        666  έως  333  ρίζες  ανά  στρέμμα

§        300  κιλά  ανά  στρέμμα  ξηρή  σταφίδα

§        τα  4  κιλά  σταφύλι  δίνουν  1  κιλό  σταφίδα

§        οι  παραγωγοί  πουλάνε σε  τιμές  0,35  -  0,38  ευρώ  ανά  κιλό

§        ΔΕΝ  ΠΟΤΙΖΟΥΝ  ΤΑ  ΧΩΡΑΦΙΑ  (τα  φυτά  συντηρούνται   με  την  υγρασία  που  έχει το  χώμα από  τον  χειμώνα )

Εάν  η  θερμοκρασία  του  πλανήτη  ανέβει  κατά  2  έως  4  βαθμούς  πάνω  απο  τη  σημερινή  , η  παραγωγή  των  αμπελιών  δεν  θα  επηρεαστεί . Μεγάλη  μείωση  σοδειάς  όμως  θα  εμφανιστεί  στα  σιτηρά  , τα  πορτοκάλια  και  τα  αμύγδαλα . (ΚΟΣΜΟΣ  ΤΟΥ  ΕΠΕΝΔΥΤΗ  13-14  Ιανουαρίου  2007  . Αναφέρεται  σε  πειράματα  του  πυρηνικού  εργαστηρίου "Λόρενς Λίβερμορ"  στις  ΗΠΑ )

Αμύγδαλα

Αισθητά  μειωμένη  η λυσίνη . Μαζί  με  σταφίδες  ή  κουκιά  θα  ήταν  άριστος  συνδυασμός . Άλλες  πληροφορίες : νερό 5,25%  ,  πρωτεϊνες 21,26%   ,  λιπαρά 50,64%  , σάκχαρα  και  άμυλο 12,1%    ,  ενέργεια 578 χιλιοθερμίδες  ανά 100  γραμμάρια .  Οι  ημερήσιες  ανάγκες  ενός  ανθρώπου  σε  ενέργεια  και πρωτεϊνες  θα  μπορούσαν  να  καλυφθούν  με  552  γραμμάρια  αμύγδαλα  (201,5  κιλά  ετησίως ) . Στην  περίφημη  κρητική  διατροφή  η  ενέργεια  προερχόταν  κατά  40%  από  λιπαρά (ελαιόλαδο ) . Σε  διατροφή  με    αμύγδαλα  πολύ  μεγαλύτερο  ποσοστό  θα  προέρχεται  από  λιπαρά . Θα  είναι  πιο  υγιεινή  αυτή  η  διατροφή ;  Ίσως .
Μετρήσεις    του  γράφοντος  έδειξαν  οτι  στα  ημιαφράτα  αμύγδαλα  η  αναλογία  είναι   65%  κέλυφος  και  35%  ψίχα . (Προσθήκη  6-5-2007 )

Στην  ιστοσελίδα  http://www.uga.edu/fruit/almont.htm  βρήκαμε  και  άλλες  πληροφορίες  :  Η  παραγωγή  στην  Καλιφόρνια  κυμαίνεται  μεταξύ  160 – 224  κιλά  ΑΠΟΦΛΟΙΩΜΕΝΩΝ  αμυγδάλων   ανά  στρέμμα  .  Η  παραγωγή  αρχίζει  σε  ηλικία  3-4 ετών  και  κορυφώνεται  στην  ηλικία  6-10  ετών . Μπορεί  να  παράγει  καρπό  για πάνω  από  50  έτη . Εκεί  φυτεύονται  σχετικά  αραιά  (21,5  δένδρα  ανά  στρέμμα -  περίπου  6,6  μέτρα  απόσταση  μεταξύ  τους  ) για  να  μπορεί να κυκλοφορεί καλλιεργητικό  μηχάνημα  ανάμεσα .

Εάν  το  σύνολο φλοιός+ψίχα  είναι  100  κιλά  τότε  ο  φλοιός  είναι  60  κιλά  και  η  ψίχα  40 .

Ο κάθε  καλλιεργητής  χρειάζεται  λοιπόν 20- 22  δένδρα  . Εάν  στο  οικολογικό  χωριό  η  αυλή  του  καλλιεργητή  είναι  5  στρέμματα  τότε  καλό  θα  είναι  τα  δένδρα  αυτά  να  διασπαρούν  σε  όλη  την  αυλή .  Έτσι  αποφεύγεται  η  μετάδοση  ασθενειών . Ενδιάμεσα  θα  υπάρχουν  ελιές , ηλίανθοι , κουκιά  κλπ  γιατί  δεν  θα  ήταν σωστό  να  βασιστούμε  μόνο  στα   αμύγδαλα  (  μια  ανοιξιάτικη  χαλαζόπτωση   μπορεί  να  τα  καταστρέψει ) .

Ξερά  Σύκα

Αρκετά  καλή  κατανομή  αμινοξέων . Νερό  30,05%  ,  ενέργεια  249  χιλιοθερμίδες  ανά  100  γραμμάρια  , πρωτεϊνες  3,3%  ,  σάκχαρα  και  άμυλο  52,99 %  .  Ένας  άνθρωπος χρειάζεται  468  κιλά  σύκα  τον  χρόνο  ( 1,28  κιλά  ημερησίως , δύο  ή  τρία  στρέμματα  φυτείας  σύκων )  για  να  καλύψει  τις  θερμιδικές  του  ανάγκες . Σύμφωνα με  τους  αυστηρά  φυτοφάγους  θα  κάλυπτε  και  τις  πρωτεϊνικές  του ανάγκες . Εάν  πιστέψουμε  την  συμβατική  ιατρική  , θα χρειαζόταν  πρωτεϊνικό  συμπλήρωμα .

Οικονομικά  στοιχεία  που μας  παρεχώρησε  ο  κ.  Πακλατζής  Χρήστος  από  την  Εύβοια : 12-15  δένδρα ανά  στρέμμα .  166-233  κιλά  ξερά  σύκα   ανά  στρέμμα  (το φρέσκο  σύκο  χάνει  25%  του  βάρους  του  όταν  ξεραίνεται ) . Κατανάλωση  νερού  κατά  την  εποχή της καρποφορίας :  ΜΗΔΕΝ !  Αυτό  ισχύει  όταν  τα  δένδρα  είναι  φυτεμένα  σε  παχύ  γόνιμο  χώμα  που  αποθηκεύει  υγρασία  από  τον  χειμώνα . Εάν  πρόκειται  για  δένδρα  που  φυτρώνουν  σε  ξηρούς  και  πετρώδεις  τόπους , θα  χρειάζεται  πότισμα  αλλά με  προσοχή  γιατί  η  πολλή  υγρασία  φέρνει  ασθένειες . Δεν  είναι  κατάλληλες  όλες  οι  ποικιλίες  για  αποξήρανση .

 Πρόταση του  γράφοντος  για  πειραματισμό :  Εάν  αφαιρούσαμε  την   φλούδα  ίσως  όλες  οι  ποικιλίες  θα  μπορούσαν  να  αποξηρανθούν .

Μια  καλή  πηγή πληροφοριών  για  δενδρώδεις  καλλιέργειες  είναι  η  http://www.uga.edu/fruit/index.html 

Προσθήκη 7-1-2006 

Μερικά  λαχανικά  όπως  το  μαρούλι  και  το  σπανάκι  έχουν  πολύ  καλή  αναλογία  αμινοξέων  και  αναπτύσσονται  την  περίοδο  που  οι  βροχές είναι  άφθονες . Οπωσδήποτε  δεν  θα πρέπει  να  αφήσουμε  ανεκμετάλλευτα  αυτά  τα  προσόντα  τους .

Σαν  πηγή  βιταμίνης  C  τον  χειμώνα  μπορούν  να  χρησιμοποιηθούν  τα  φύλλα  των  κουκιών , των κρεμμυδιών , των  σκόρδων , και  των  μαρουλιών .

Μαρούλι 

Πολύ  καλή  αναλογία  αμινοξέων .  Νερό  95,07%   ,    πρωτεϊνες 1,36%  ,   σάκχαρα  0,78%  (τα  σάκχαρα  είναι  υδατάνθρακες  που  χρησιμοποιούνται  σαν  καύσιμα  από  τον οργανισμό  μας ) . Στο  διαδίκτυο  αναφέρεται  παραγωγή  2,5  έως  2,7  τόνοι  ανά  στρέμμα  (Στο  χωράφι . Στο  θερμοκήπιο  φθάνει  και  τους  8  τόνους  ανά  στρέμμα) . Πλεονέκτημά του  το  ότι  εκμεταλλεύεται  τις  φθινοπωρινές  ή  ανοιξιάτικες  βροχές για  την  ανάπτυξή  του .

Σπανάκι  

Πολύ  καλή  αναλογία  αμινοξέων . Νερό  91,4%   , πρωτεϊνες 2,86%   ,   σάκχαρα 0,42%   .Στο  διαδίκτυο   αναφέρεται  παραγωγή  1,41  τόνοι  ανά  στρέμμα .  Εκμεταλλεύεται  τις  φθινοπωρινές  ή  ανοιξιάτικες   βροχές  για την  ανάπτυξή  του .

Πράσο  

Όχι  εξαιρετική  αναλογία  αμινοξέων . Νερό  83%   ,  πρωτεϊνες 1,5%   , σάκχαρα 3,9%      . Στο  διαδίκτυο  αναφέρεται  παραγωγή  7000-16000  φυτά  ανά  στρέμμα . Πλεονέκτημά  του  το  ότι  εκμεταλλεύεται  τις  φθινοπωρινές  βροχές  για  την  ανάπτυξή  του .

Λάχανο 

Όχι  εξαιρετική  αναλογία  αμινοξέων . Νερό 92,15%  ,  πρωτεϊνες 1,44%   , σάκχαρα 3,58%  . Παραγωγή  5,5  έως  11 τόνοι  ανά  στρέμμα . Αναπτύσσεται  με  τις  χειμερινές  βροχές .

Ένας   καλός  δικτυακός  τόπος με  συμβουλές  για  την  καλλιέργεια  λαχανικών  είναι  ο  http://www.farm-garden.com/ 

Προσθήκη  21-12-2005    :  Ένας  συνδυασμός  από  :

                                             Ένα  μέρος  κουκιά

                                             Ένα  μέρος ελιές

                                             Ένα   μέρος  τομάτα  αποξηραμένη  στον  ήλιο (λιαστή )

                                              Δύο  μέρη  πατάτες

Δίνει  αυτή  τη  σύνθεση  αμινοξέων  :

που  είναι  ο  καλύτερος  που  μπόρεσα  , μέχρι  στιγμής  , να  εντοπίσω  διότι  έχει  μόνο  3  ελαττώματα :

Περισσεύουν  τα  αμινοξέα  1 και 2  που  ούτως  ή  άλλως  θα  περίσσευαν με  οποιαδήποτε  φυτική  διατροφή .

Περισσεύει  το  αμινοξύ  6 

Το  ότι  θα  περισσέψουν  τα  αμινοξέα  9 έως 12  δεν   θεωρείται  ελάττωμα  γιατί  ανήκουν  στα  «απαραίτητα» που  σημαίνει  ότι  μπορούν  να  μετατραπούν  σε  κάποιο  άλλο  αμινοξύ  .

Γενικά  η  μικρή  περίσσεια  αμινοξέων  δεν  πρέπει  να  μας  απασχολεί  ιδιαίτερα . Η  έλλειψη  θα  πρέπει  να  μας  ανησυχεί  αλλά  σ’ αυτόν  τον  συνδυασμό  δεν  υπάρχουν  ελλείψεις .

Από  την  μέχρι  στιγμής  έρευνά  μου  διαπιστώνω  ότι  η  προμήθεια  των  πρωτεϊνών  δεν  είναι  το  δυσκολότερο  πρόβλημα . Με  λιγότερα  από  150  κυβικά  μέτρα  νερού  ετησίως  μπορούμε  να  έχουμε  όλες  τις  πρωτεϊνες   που  συνιστά  η  συμβατική  ιατρική .

Αυτό  που  δεν  έχει  διευκρινισθεί  ακόμη  είναι  το  εάν  είναι  τόσο  εύκολη  και  η  προμήθεια  των υδατανθράκων  και  των  λιπών .

Προσθήκη  10-2-2006 : Δεν  πρέπει  να μας  στενοχωρεί  η  μεγάλη  περίσσεια  γλουταμικού  οξέος  (και  γλουταμίνης )   στα  φυτά  γιατί   η  γλουταμίνη  χρησιμοποιείται  από  τα  κύτταρα  σε  πολλές  άλλες  εργασίες  και  όχι  μόνο  στη  σύνθεση  πρωτεϊνών . Εάν  ήμασταν  αποκλειστικά  κρεοφάγοι  πιθανόν  να  είχαμε έλλειψη  γλουταμίνης .

 Προσθήκη  18-3-2012

 Η  τέλεια  τροφή  για  τον  άνθρωπο   είναι τα  σπέρματα  της  κουκουναριάς  ( Pinus  pinea ) .  Δεν  χρειάζεται    ενέργεια  για  οργώματα  (  είναι  δένδρο )  και  αντέχει  στο  χαλάζι  .  Τα  σπέρματα    συντηρούνται   χωρίς  ψυγείο  και  τρώγονται  ωμά .
Εδώ  φαίνεται  η   περιεκτικότητα  σε  αμινοξέα  εν  συγκρίσει  με  το  αγελαδινό  κρέας  :

 Στο διαδίκτυο  οι  πληροφορίες   για  τα  θρεπτικά  συστατικά   δεν  συμφωνούν ( ψάξτε  για  pinus  nuts   ή    pinyon  )   .  Τα  λίπη  αναφέρονται  να  είναι  απο  45 %   έως    61 %   . 
Οι  πρωτείνες   απο  12 %   μέχρι  31 %  .  Μόνο  στην  υγρασία  υπάρχει  συμφωνία  ( 5 % ) .
Πάντως  είναι  σαφές  οτι  πρόκειται  για  εξαιρετική  τροφή  . 
Αν  χτυπηθεί  σε   γουδί  μαζί  με  σκόρδο  δίνει    την  τέλεια   σκορδαλιά .  Θρεπτικότατη    και  γευστικότατη  .

Εδώ  φαίνεται  η  σύνθεση  του  σκόρδου 

και  εδώ  η  σύνθεση  της   σκορδαλιάς  με  κουκουνάρες ( 50-50 % σκόρδο  και  σπέρματα  κουκουναριάς )  πάντα  σε  σύγκριση  με  το  αγελαδινό  κρέας

Αξιοσημείωτο  είναι  οτι  και  το  σκόρδο  και  τα  κουκουνάρια   εμφανίζουν  ένα  ελάχιστο  στο  3ο  αμινοξύ  ( λυσίνη )   και  ένα   μέγιστο  στο  5ο   ( Αργινίνη )

Μικροβιακή  λάσπη (γράφτηκε  την  7-1-2006 )

Απλώνουμε  φυτική  βιομάζα  σε  ράφια  και  την  καταβρέχουμε  με  νερό  σε  τακτά  διαστήματα  (να  μην  μείνει  ποτέ  στεγνή ) . Μαζεύουμε  το  νερό  που  εκρέει . Αυτό  το  νερό  είναι  γεμάτο  βακτήρια  και  πρωτόζωα  που  είναι  υψηλής  ποιότητας  τροφή . Για  να  τα  συλλέξουμε  είτε  θερμαίνουμε  το  νερό  στους  70^ο  C   οπότε  πεθαίνουν  και  μετά  από  ώρα  καθιζάνουν  σαν  ίζημα , είτε  φιλτράρουμε  με  διηθητικό  χαρτί  (φίλτρο  καφετιέρας ) .

Ένας  τόνος  νωπής  βιομάζας  μπορεί  να  αποδώσει  περί  τα 300  κιλά  μικροβιακής  λάσπης . Λίγοι  τόνοι  φύλλων  (οποιουδήποτε  φυτού )  θα  αρκούσαν  να  εξασφαλίσουν την  ετήσια  τροφή  ενός  ατόμου . Είναι  η  ιδεώδης  λύση  στην  διατροφή  του  ανθρώπου : κατ’ ευθείαν  μετατροπή  φθηνής  φυτικής  βιομάζας  σε  τροφή  χωρίς  να  μεσολαβούν  φυτοφάγα  ζώα .

Εάν  υποθέσουμε  ότι  ο  άνθρωπος  μπορεί  να  καταναλώσει  5  κιλά  μικροβιακής  λάσπης  ημερησίως (περιεκτικότητα  σε  νερό  95% )  τότε  χρειάζεται  6  τόνους  νωπή  φυτική  βιομάζα  ετησίως . Αυτή  η  ποσότητα  μπορεί  να  εξασφαλιστεί  από  600 έως  1200  τετραγωνικά  μέτρα   παρθένου  οικοσυστήματος  (ή αυλής  που  αρδεύεται   κανονικά )  (  http://users.rcn.com/jkimball.ma.ultranet/BiologyPages/N/NetProductivity.html     και  http://www.geog.ouc.bc.ca/conted/onlinecourses/geog_210/210_2_6.html  ) . Ακόμη  και  τα  διπλάσια  να  χρειασθούν  στην  πράξη , εξακολουθεί να  είναι  μια  εξαιρετική  μικρή  έκταση . Υπ’ όψιν ότι  η  μικροβιακή  λάσπη  μπορεί  να  καλύψει  πλήρως  τις  πρωτεϊνικές  μας  ανάγκες  και  το  10%  των  θερμιδικών  αναγκών  μας .

Το  δύσκολο  σημείο  σε  όλη  την  υπόθεση  είναι  Η  ΓΕΥΣΗ  . Έχει  η  μικροβιακή  λάσπη  γεύση  που  να  την  κάνει  αποδεκτή  σαν  καθημερινό  φαγητό ;  Τι  αναλογία  φύλλων  από  διάφορα  φυτά , τι  θερμοκρασία , τι  νερό (πόσιμο ή  θαλασσινό )  χρειάζεται  για  να  παραχθεί   μικροβιακή  λάσπη  αποδεκτής  γεύσης  και  σύστασης ;  Όλα  αυτά  είναι  θέματα  που  πρέπει  να  διερευνηθούν  πειραματικά .

Μια  καλή  ιδέα  (που  χρειάζεται  πειραματική  διερεύνηση ) είναι  η  ανάμιξη  της  μικροβιακής  λάσπης  με  αλεύρι  (κουκιών  ή  δημητριακών )  και  παρασκευή  ενός  νέου  τύπου  ψωμιού  πλούσιου  σε  πρωτεϊνες .

Υπάρχει  ένα  είδος  μικροβιακής  λάσπης  που  όλοι  έχουμε  δεί : την  φρέσκια  μαγιά  αρτοποιϊας . Παλαιότερα  την  προμηθευόταν  όλα  τα  σπίτια  για  την  παρασκευή  ψωμιού  και  γλυκών  με  βάση  το  αλεύρι . Τελευταία  αντικαταστάθηκε  με  την  αποξηραμένη  μαγιά  που  δεν  χρειάζεται  ψυγείο  και  διαρκεί   πολύ  περισσότερο .

Η  μαγιά  των  αρτοποιών  αποτελείται  από  δισεκατομμύρια  ζωντανούς  μύκητες .Περιέχει  νερό  σε  αναλογία  69%  , πρωτεϊνες 8,4%   και  λιπίδια  1,9% . Είναι  εξαιρετική  πηγή  βιταμινών  του  συμπλέγματος Β  αλλά  λόγω  της γεύσης  της  είναι  περιφρονημένη  ως  τροφή . Μόνο  όσοι  ξέρουν  την  προσθέτουν (συνήθως  την  αποξηραμένη  μορφή  της )  στο  γιαούρτι  ή  στα  φαγητά  με  ζουμί . Η  αναλογία  των  αμινοξέων  είναι  εξαιρετική  όπως  μπορείτε  να  δείτε  εδώ :

Η  φιλοσοφία  πίσω  από  την  μικροβιακή  λάσπη : 

-Ένα  οικοσύστημα  που  δεν  ανασκάπτεται  από  αλέτρι  και  δεν  δέχεται  ζιζανιοκτόνα (ή  τσάπισμα )  παράγει  περισσότερη  βιομάζα  από  ένα  συμβατικό  χωράφι . Αυτό  το  υποπτευόμασταν  από  παλιά  αλλά  πρόσφατα  αποδείχθηκε .

- Η  κτηνοτροφία  ήταν  έως  τώρα  ο  καθιερωμένος  τρόπος  εκμετάλλευσης  της  βιομάζας  : Βάζουμε  ένα  πρόβατο  να  φάει  την  (άχρηστη  σε  εμάς )  βιομάζα  και  εμείς  παίρνουμε  έπειτα  το  κρέας  και  το  γάλα  που  περιέχουν  τις  πρωτεϊνες  που  ΠΕΡΙΕΙΧΕ  η  βιομάζα . Το  πρόβατο (και  όλα τα  φυτοφάγα )  ΔΕΝ  ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ  πρωτεϊνες . Απλώς  πετάει  την  κυτταρίνη  (και  τις   ουσίες  με  δυσάρεστη  γεύση )  και  μας  προσφέρει  συμπυκνωμένες  τις  πρωτεϊνες  των  φυτών . Ξεκινάμε  από  ένα (δύσπεπτο  και  άνοστο)  χόρτο  με  περιεκτικότητα  γύρω  στο  1%  σε  πρωτεϊνες  και  καταλήγουμε  σε  ένα  νόστιμο  κομμάτι  κρέας  με  20% πρωτεϊνες .

Αυτή  η μέθοδος  όμως  έχει  τα  αδύνατα  σημεία :  α) Δεν  μπορεί  να  εκμεταλλευθεί  όλη  τη  βιομάζα . Οι  νεκρές  πευκοβελόνες  στο  έδαφος  ενός  πευκοδάσους  δεν  τρώγονται  από  κανένα  φυτοφάγο  ζώο .  β) Το  πρόβατο  όταν  τρώει  το  ανοιξιάτικο  ή  καλοκαιρινό  χόρτο  καταστρέφει  τον  μηχανισμό  σύλληψης  του  ηλιακού  φωτός  (το  χόρτο )  και  δεν  αφήνει  το  οικοσύστημα  να  παράγει  τη  μέγιστη  βιομάζα  που  μπορεί . Με  το  πρόβατο  επιτυγχάνουμε   ΤΗΝ  ΣΥΜΠΥΚΝΩΣΗ  των  πρωτεϊνών  αλλά  μειώνουμε  ΤΗΝ  ΠΑΡΑΓΩΓΗ   πρωτεϊνών ! Στα  βουνά  της  Κρήτης  υπήρχαν  κάποτε  υγιή  πευκοδάση  που  αιχμαλώτιζαν  ηλιακό  φώς  και  παρήγαγαν  πρωτεϊνες  . Μετά  την  ανακάλυψη  της  κτηνοτροφίας   απέμειναν  πλαγιές  με  υποβαθμισμένη  βλάστηση  με  ασήμαντη  ικανότητα  σύλληψης  φωτός  και  παραγωγής  πρωτεϊνών .

Η  μέθοδος  της  μικροβιακής  λάσπης  λαμβάνει  υπ’ όψιν  τα  δύο  προηγούμενα  δεδομένα  και  προτείνει  κάτι  καλύτερο :

1)     Αφήνουμε  το  οικοσύστημα  ήσυχο  για  να  παράγει  τη  μεγαλύτερη  δυνατή  ποσότητα  βιομάζας .

2)     Ερχόμαστε  το  φθινόπωρο  (όταν  έχει  ολοκληρωθεί  πια  η  παραγωγή   βιομάζας )   μαζεύουμε  το  φυτικό  υλικό  (χωρίς  να  καταστρέφουμε  τα  πολυετή  φυτά )  και  το  μετατρέπουμε  σε  μικροβιακή  λάσπη .

3)     Επιστρέφουμε  στο  οικοσύστημα  τα  ανόργανα  άλατα  που  του  κλέψαμε .

   1)  Κάθε  φθινόπωρο  μαζεύουμε  τις  πευκοβελόνες  και  τα  άλλα  φύλλα  που  έπεσαν  τους  τελευταίους  12  μήνες .

2)     Μετατρέπουμε  το  φυτικό  υλικό  σε  μικροβιακή  λάσπη .

    3)  Επιστρέφουμε  στο  δάσος  τη  στάχτη  από  τα  ξύλα  που  κάψαμε , τα  περιττώματα  και  τα  ούρα  των  ανθρώπων  και  το    φυτικό  υπόλειμμα  που  δεν  πρόλαβε  να  γίνει  μικροβιακή  λάσπη .

Προσθήκη 31-3-2007 : Μικροβιακή λάσπη απο το μικροσκοπικό φύκος Spirulina χρησιμοποιείται ήδη σαν τροφή αθλητών και αστροναυτών . Είναι πλήρης τροφή . Στην Ελλάδα υπάρχει , απο το 1997 , μονάδα παραγωγής λάσπης απο Spirulina , στα Θερμά Σερρών , που ανήκει στους Κουλτσιάκη Βαγγέλη και Ζουλουμίδη Μιχάλη .(ΕΨΙΛΟΝ Ελευθεροτυπίας 18-2-2007 )

12-12-2005

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ  ΧΡΗΜΑΤΙΚΗ  ΑΞΙΑ  ΤΩΝ  ΤΡΟΦΙΜΩΝ.

 Οι  πατάτες  στοιχίζουν  περί  τα   0,40  ευρώ  ανά  χιλιόγραμμο  και  τα  κρεμμύδια  το  ίδιο .

Ποιό  είναι  πιο  ακριβό ;  ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ  ίδια   γιατί  δεν  έχουμε  λάβει  υπ’ όψιν  την  αναλογία  νερού  μέσα  στα  δύο  τρόφιμα .

Ο  παρακάτω  πίνακας  δείχνει  την  αναλογία  νερού  σε  διάφορα  τρόφιμα :

Σκόρδο  58,58 %

Πατάτα   79,34  %

Κρεμμύδι   88,54  %

Τυρί  guda   41,46  %

Τυρί  κατσικίσιο  σκληρό   29,01 %

Τυρί  φέτα   55,22 %

Κοτόπουλο  (χωρίς  οστά )  75,31 %

Λουκάνικα  χοιρινά      56,22  %

Βοδινό  (χωρίς  οστά )   74,46 %

Γάλα  κατσικίσιο   87,03 %

Ο  μαθηματικός  τύπος    100/(100-ποσοστό νερού)  μας  δίνει  έναν  Συντελεστή   Πραγματικής  Τιμής  που  όταν  πολλαπλασιαστεί  με  την  τιμή  αγοράς  μας  δίνει  την  τιμή  της  ΞΗΡΗΣ  ΟΥΣΙΑΣ  του  τροφίμου .

Ο  παρακάτω  πίνακας  μας  δίνει  τον  Συντελεστή  Πραγματικής  Τιμής  για  διάφορα  τρόφιμα :

Σκόρδο   2,41

Πατάτα   4,84

Κρεμμύδι   8,72

Τυρί gouda   1,7

Τυρί  κατσικίσιο  σκληρό   1,4

Τυρί  φέτα   2,23

Κοτόπουλο   4,05

Λουκάνικα  χοιρινά  2,28

Βοδινό    3,91

Γάλα  κατσικίσιο   7,71

21-12-2005 : Ο  ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ  ΤΗΣ  ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ  ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ

Το  ρύζι  υποβάλλεται  σε  επεξεργασία  για  να  αφαιρεθεί  ο  φλοιός  που  είναι  απαραίτητος  στη  διατροφή  μας  σαν  πηγή  κυτταρίνης  (μηδενική  θερμιδική  αξία  αλλά  απαραίτητη  για  την  καταπολέμηση  της  δυσκοιλιότητας ) .

Έπειτα  αφαιρούνται  τα  εξωτερικά  στρώματα  του  σπέρματος  που  είναι  πλούσια  σε  βιταμίνες Β  και  12%  ρυζέλαιο  (αυτά  πωλούνται  σαν  ζωοτροφή ! ) . Έπειτα  απομακρύνονται  τα  σπασμένα  σπέρματα  και  τα  εκφυλισμένα (αλλά  μαζί  με  τα  τελευταία  φεύγουν  και  πολλά  υγιή  σπέρματα )  για  να  πωληθούν  σαν  ζωοτροφή .

Έπειτα  τα σπέρματα  στιλβώνονται  με  γλυκόζη  και  παραφίνη (!) . Όσα  προορίζονται  για  πιλάφι  υποβάλλονται  σε  δαπανηρή  κατεργασία  με  καυτό  ατμό  για  να  μη  λασπώνουν .

Οι  αγρότες  του  Νέστου  το 2005  πούλησαν  το    ρύζι από  το  χωράφι  προς   0,15  ευρώ  ανά  κιλό (το  2000  είχαν  πουλήσει  προς  0,24  ευρώ  ανά  κιλό ! ) . Ο  ορυζόμυλος  (που  κάνει  όλη  την  παραπάνω  επεξεργασία )  πουλά  το  ρύζι  προς  0,45  ευρώ  ανά  κιλό . Πληρώνουμε  δηλαδή  0,30  ευρώ  ανά  κιλό  ΓΙΑ  ΝΑ  ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΟΥΜΕ  ΤΗΝ  ΘΡΕΠΤΙΚΗ  ΑΞΙΑ  ΤΟΥ  ΡΥΖΙΟΥ  !!!

Στο  λιανικό  εμπόριο  είδα  το χύμα  ρύζι  σε  τιμή  0,72  ευρώ ανά  κιλό  ενώ  το  σπασμένο (πουλιέται  σαν  ζωοτροφή  επειδή  υστερεί  σε  εμφάνιση  αλλά  έχει  την  ίδια  θρεπτική  αξία )  σε  τιμή  0,30  ευρώ  ανά  κιλό .

Εάν  είχαμε  ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΟ  ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ  θα  μπορούσε  ο  παραγωγός  να  πουλά  κατ’ ευθείαν  στον  καταναλωτή το  ρύζι  προς  0,45  ευρώ  και  θα  ήταν  όλοι  ευχαριστημένοι  από  τις  τιμές  και  θα  είχαμε  ποιοτικά  ανώτερη  διατροφή .

Ποιες  τροφές  συνδυάζουν  σε  μεγάλο  βαθμό  αυτά  τα  χαρακτηριστικά ;

§        Μαύρη  Σταφίδα : Τέλεια  πηγή   υδατανθράκων . Περιέχει  και  τις  αντικαρκινικές  ουσίες  του  μαύρου  σταφυλιού.

§        Αμύγδαλα : Τέλεια  πηγή  υδατανθράκων , πρωτεϊνών και  λιπαρών  (ειδικά  τα  ω-3  λιπαρά  που θεωρούνται  πολύ  ωφέλιμα  για τον  εγκέφαλο )

§        Ηλιόσπορος : Τέλεια  πηγή  λιπαρών  , υδατανθράκων   και  πρωτεϊνών .

§        Πεπονόσπορος : Τέλεια  πηγή  πρωτεϊνών  , υδατανθράκων  και  λιπαρών .

§        Αφυδατωμένη  ελιά :  Τέλεια  πηγή  λιπαρών  και  πρωτεϊνών .

§        Σκόρδο : Τέλεια  πηγή  πρωτεϊνών  και  θείου  (και  ενδεχομένως  και  του  αντικαρκινικού  σεληνίου )

§        Αποξηραμένα  σύκα :  Τέλεια  πηγή  υδατανθράκων  , πρωτεϊνών  και κυτταρίνης.

§        Αποξηραμένα  ροδάκινα : Τέλεια  πηγή  υδατανθράκων  και κυτταρίνης . Δεν  κατάγεται  από  την  Μεσόγειο  αλλά  είναι   φυτό  τέλεια  προσαρμοσμένο  στις  μεσογειακές  συνθήκες . 

                                                       Το  καλοκαίρι  ντομάτες (αντικαρκινικό  λυκοπένιο ) , πεπόνια , κόκκινες γλυκιές 

                                                        πιπεριές .

Γευστικές  απολαύσεις :  κρεμμύδια , σκόρδα  και  καυτερές  πιπεριές

                                                        ΠΡΟΣΘΗΚΗ   19-5-2007  (  Ενδιαφέρει  τους  χορτοφάγους -ωμοφάγους )
ΠΕΡΙ  ΑΜΥΓΔΑΛΩΝ
  Για  να  καταναλωθούν  σωστά  τα  ωμά  αμύγδαλα  πρέπει  να   τα   αφήσουμε  μέσα  σε  πόσιμο  νερό  μερικές  ώρες  .  Έτσι   μαλακώνει  η   δύσπεπτη   καφέ  επιδερμίδα  του  ενδοσπέρμιου   και   αφαιρείται     εύκολα  . Επιπλέον  , η  φαγώσιμη  σάρκα  του  ενδοσπερμίου   μαλακώνει  και  πολτοποιείται   καλύτερα  με  την  μάσηση  . Τα  ξηρά  αμύγδαλα   που  καταναλώνονται  μαζί  με  την   καφέ  επιδερμίδα   δεν  είναι ανεκτά   απο  τον  οργανισμό  μας  για  μακροχρόνια  διατροφή .
Το  νερό  όπου  μουσκέψαμε  τα  αμύγδαλα  παίρνει  μια  γαλακτώδη  χροιά  , δείγμα  του  ότι  κάποιες  ουσίες  απο  το  αμύγδαλο  "μετακόμισαν"  μέσα  στο νερό .  Το  ίδιο  συμβαίνει   και  όταν  μουσκεύουμε   ωμά  κουκιά  . Προσθήκη  ξυδιού   δημιουργεί  ίζημα  που  μπορεί  να  παραληφθεί  με  διήθηση  . Η  γεύση  του  ιζήματος  δεν  μας  ενθουσίασε  . Πιθανόν  το  ίδιο  να  συμβαίνει  όταν  μουσκεύουμε   και  άλλα   σπέρματα .  Αυτό  μας  θυμίζει  την  διαδικασία   παρασκευής  του  περίφημου  γιαπωνέζικου    tofu (κάτι  σαν  φυτικό  τυρί ) .  Οι  Ιάπωνες  μουσκεύουν  σε  νερό  σόγια  και  μετά  απο  λίγες  ώρες  το  νερό  γίνεται  σαν  γάλα . Απο  αυτό  το  γαλακτώδες  διάλυμα   ( προφανώς  με  καταβύθιση  των  συστατικών )  παρασκευάζεται  το  tofu  .
Είναι  δυνατόν  απο  τον  γαλακτώδη   χυμό   αμυγδάλων  , κουκιών   και  άλλων  φυτών   να  παρασκευασθεί   τροφή   παρόμοιας  αξίας  με  το  tofu  ; Αυτό  είναι  ένα   ερώτημα  που  θέλει  αρκετή  έρευνα  για  να  απαντηθεί .
Η  πικραμυγδαλιά  είναι  ένα   σκληροτράχηλο  δέντρο  αλλά  παράγει  σπέρματα  που  περιέχουν  το  ισχυρό  δηλητήριο  υδροκυάνιο  . Μπορεί  το  υδροκυάνιο  να  απομακρυνθεί   με  πολύωρο  μούσκεμα  των  σπερμάτων  σε  νερό ;  Να  άλλο  ένα  ερώτημα  που  πρέπει  να  απαντηθεί  .

ΠΕΡΙ   ΣΠΕΡΜΑΤΩΝ  ΠΕΥΚΟΥ
  Υπάρχουν  διαφόρων  ειδών  πεύκα   . Τα  σπέρματά  τους   μπορούμε  να  τα  κατατάξουμε  σε  δύο  κατηγορίες :

Α)  Σπέρματα   της  κουκουναριάς  . Λίγο  μικρότερα   απο  το  κελυφωτό   φυστίκι  (Αιγίνης )  . Σκληρό   ξυλώδες  κέλυφος  . Εύγευστη  τροφή .
       Η  κουκουναριά  (  επιστημονικά  Pinus  pinea )  δυστυχώς  δεν  είναι  απο  τα  πεύκα  που  συναντούμε   συχνά   .  Η  βιβλιογραφία   αναφέρει οτι  είναι  το  πιό  απαιτητικό  σε  φώς . Πιθανόν  να  είναι  και  το  πιό  απαιτητικό   σε  νερό  και  γόνιμο  έδαφος .

Β)  Σπέρματα  όλων  των  άλλων  ειδών .  Μέγεθος  παραπλήσιο  με  της   φακής . Σκληρό  ξυλώδες   κέλυφος . Πτερύγιο   προσαρτημένο  πάνω  στο  κέλυφος  ( για  να  μεταφέρονται  απο  τον  άνεμο ) . Στην  βιβλιογραφία  πουθενά  δεν  αναφέρονται   ούτε  σαν  "φαγώσιμα"  ούτε   σαν  "επιβλαβή"  .  Αυτό  που  θέλω  να    ξεκαθαρίσω  εδώ  είναι  οτι   ΟΛΑ  ΤΑ  ΣΠΕΡΜΑΤΑ  ΤΩΝ  ΠΕΥΚΩΝ  ΕΙΝΑΙ  ΦΑΓΩΣΙΜΑ   (ΚΑΙ  ΕΥΓΕΥΣΤΑ)!
Το   πτερύγιο   μπορεί  να    αφαιρεθεί   είτε  σε  μικρό   χειροκίνητο  μύλο  είτε  με  εμβάπτιση  των  σπερμάτων  σε   καυτό  νερό  για  ένα  λεπτό   ή  σε  κρύο  νερό  για  μία  ώρα  .
Το  σκληρό  κέλυφος   σπάει  ( με  τα  δόντια )  με  την  τεχνική  που  χρησιμοποιούμε  για  να   ανοίξουμε  τον  ηλιόσπορο   ή  τον  κολοκυθόσπορο  (πασατέμπο ) . Σίγουρα   δεν  είναι  τέλεια  λύση  . Μπορεί  να  χρησιμοποιηθεί   σε  περιπτώσεις   μεγάλης  έλλειψης  τροφίμων  .

Ο  ερευνητής  που  θα  κατορθώσει  να  βρεί  τρόπο  να   απομακρύνει   εύκολα  το  κέλυφος  των  μικρών   σπερμάτων  θα  έχει  προσφέρει   μέγιστη  υπηρεσία   στο  οικολογικό  κίνημα  .  Η    Μεσόγειος  είναι    ο  παράδεισος  για  τα  πευκοδάση  . Αναπτύσσονται   χωρίς  φροντίδα  απο  τον  άνθρωπο .  Η  κουκουνάρα  έχει  μια  πρωτοτυπία : με  μια  ματιά  καταλαβαίνουμε  οτι  το   βάρος  (και  η  ενέργεια ) που  περικλείει είναι  μεγαλύτερα  απο  τα  αντίστοιχα  μεγέθη  των  σπερμάτων  που  κρύβονται  μέσα . Στα  άλλα  φυτά  η  αναλογία  είναι  περίπου  1:1 . Γιατί  το  πεύκο  να  κάνει  τόσο  μεγάλη  σπατάλη   και  να  κατασκευάζει   συσκευασία  πιό  ακριβή  απο  το  περιεχόμενο ;  Το  περίεργο  εξηγείται  αν  σκεφθούμε  οτι  η  κουκουνάρα  που  θα  γονιμοποιηθεί  την  άνοιξη  δεν  θα  έχει  έτοιμους  τους  καρπούς  6  μήνες  αργότερα ( όπως  τα υπόλοιπα  φυτά )  αλλά  μερικά  χρόνια  αργότερα . Μέσα  σ'  αυτά  τα  χρόνια   θα  έχει  να  αντιμετωπίσει   φυτοφάγα έντομα  και  ΧΑΛΑΖΙ  . Μια  ροδακινιά  που  ετοιμάζει  τα  σπέρματα  μέσα  σε  6  μήνες  , κάποια  χρονιά  θα είναι  τυχερή  και  δεν  θα  υπάρξει  περιστατικό  χαλαζιού .  Όταν  η  ωρίμανση  όμως  κρατά  χρόνια  είναι  τελείως  απίθανο  να  μην  υπάρξει  περιστατικό  χαλαζόπτωσης   . Η  ογκώδης  και  σκληρή  συσκευασία  είναι   η  καλύτερη  προστασία   γι'  αυτές  τις  συνθήκες . Το  ταπεινό  σπέρμα  της  κουκουνάρας  είναι  η  καλύτερη  λύση  για  την  διατροφή  στη  Μεσόγειο  γιατί  έχει  μια  σίγουρη  σοδειά  κάθε  χρόνο  .
Επειδή  όμως  δεν  υπάρχει  εύκολος  τρόπος   να   αφαιρέσουμε  το  σκληρό  κέλυφος  , τα  πευκοδάση  περιφρονήθηκαν   και   μετατράπηκαν  σε  χωράφια  ή   βοσκότοπους   με  όλα  τα  καταστρεπτικά  αποτελέσματα  που  μπορεί  να  έχει  το  κόψιμο  ενός  δάσους  ( διάβρωση  εδάφους  , ενεργοβόρες  καλλιέργειες ,  αισθητική  υποβάθμιση , κλιματικές  αλλαγές ) . Κάθε  στρέμμα  (στην  Ελλάδα )  χάνει  δύο  τόνους  χώμα  ετησίως ( ΚΟΣΜΟΣ  ΤΟΥ  ΕΠΕΝΔΥΤΗ  13-14/1/2007 )    . Εάν  υπήρχαν  τα  δάση  ασφαλώς  θα  έχανε  πολύ  λιγώτερα .

   ΩΜΟΦΑΓΙΑ 
Πρόσφατα  είδαν το  φώς  της  δημοσιότητας  άρθρο για τους  Έλληνες  ωμοφάγους  που  σχετίζονται  με    τον    γνωστότερο  "γκουρού" της  ωμοφαγίας   ( του  αμερικανό   Ντέϊβιντ  Γούλφ ) .   Άραγε  το  έντυπο  που  δημοσίευσε  το  άρθρο   έψαξε   για  ωμοφάγους  που   δρούν  ανεξάρτητα  απο  τον  Γούλφ ;  Ο  Γούλφ   εμπορεύεται   ωμά  βιολογικά  τρόφιμα  .  Γιατί  έχω  την  εντύπωση  οτι  τα  ελληνικά  "σοβαρά"  έντυπα  ασχολούνται  μόνο  με  ξένους   "καθοδηγητές"  ;  Θα   είμαι  υπερβολικός  εάν  υποπτευθώ  οτι  η  έμμεση  διαφήμιση  που  του   έγινε  ανταμείφθηκε   υπογείως ;
Επειδή  δεν  επιθυμώ  να    κάνω  τις  ίδιες  αθλιότητες  που  κάνουν  κάποια  "σοβαρά"  έντυπα  δίνω  εδώ  τις  διευθύνσεις  στο  διαδίκτυο   που  έχουν  σχέση  με  ωμοφαγία και  τις  επιχειρήσεις  του  Γούλφ :    

http://www.sunfood.com      
http://www.rawgreece.com     
http://www.davidwolfe.com        
http://www.bestdayever.com     

------------------------------------------------------------------
ΧΟΡΤΟΦΑΓΙΑ - ΚΡΕΟΦΑΓΙΑ

Αν  δώσουμε   100  θερμίδες   στην   αγελάδα ,  το  κρέας  που  θα  παράγει  θα  περιέχει  25   θερμίδες  ( πηγή  : διαδίκτυο ) .

Αρχική  σελίδα  :    http://lofos.info/laloslal/meletes.html