ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΕΣ   ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ  ΠΟΥ  ΚΑΝΕΙΣ  ΔΕΝ  ΤΟΛΜΑ  ΝΑ  ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ - ΤΟ  ΜΕΓΙΣΤΟ  ΕΡΩΤΗΜΑ  ΓΙΑ  ΤΟΥΣ  ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ
Τελευταία  προσθήκη  15-8-2009   (σε μώβ  χρώμα )

ΕΡΩΤΗΣΗ  ΠΡΩΤΗ :   ΠΟΙΟΣ  ΕΙΝΑΙ  Ο  ΜΕΓΙΣΤΟΣ  ΑΡΙΘΜΟΣ  ΑΝΘΡΩΠΩΝ  ΠΟΥ  ΑΝΤΕΧΕΙ  Η ΓΗ ;  ΠΟΙΟΣ  ΕΙΝΑΙ  Ο  ΙΔΑΝΙΚΟΣ  ΑΡΙΘΜΟΣ  ΑΝΘΡΩΠΩΝ  ΠΑΝΩ ΣΤΗ  ΓΗ ; 

Κανείς  οικολόγος  ( απο  αυτούς  που  βγαίνουν  σε  κανάλια  και  εφημερίδες )  δεν  τολμά  να  θίξει  αυτό  το  καυτό  ερώτημα  . Για  να  απαντήσουμε  στην  ερώτηση    αυτή   πρέπει  πρώτα  να   απαντήσουμε  στη   δεύτερη   ερώτηση


ΕΡΩΤΗΣΗ  ΔΕΥΤΕΡΗ :   ΠΟΙΟΣ  ΕΙΝΑΙ  Ο  ΡΟΛΟΣ  ΜΑΣ  ΜΕΣΑ  ΣΤΟ  ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑ ;

Όλα  τα  πλάσματα  έχουν  μια  συγκεκριμένη  θέση  στο  οικοσύστημα .  Κάποιον  τρώνε , κάποιος  τα  τρώει , κάποιος   ωφελείται  απο  τα  περιττώμματά  τους  .  Ελέγχουν  τον  πληθυσμό  κάποιου  είδους   και  ΥΠΟΚΕΙΝΤΑΙ  στον  ίδιο  έλεγχο  απο  άλλο  κάποιο  είδος . Πχ  Τα  ελάφια  ελέγχουν  τον  πληθυσμό   συγκεκριμένων  φυτών  και  ελέγχονται  απο  τους  λύκους . Οι  κουκουβάγιες  ελέγχουν  τον  πληθυσμό  των  ποντικών . Οι  σκαντζόχοιροι   ελέγχουν  τον  πληθυσμό  των  φιδιών .   
Εδώ  η  λέξη  ¨ελέγχω"  σημαίνει  "Κρατώ  σταθερό . Φροντίζω  να μην  ξεφύγει  απο  κάποια  όρια " 

Ποιά  είναι  τέλος πάντων  η  θέση  μας  στο  οικοσυστημα ; Ποιόν  τρώμε ;   Ποιός  μας  τρώει ;
  Ποιανού  τον πληθυσμό  ελέγχουμε  ;  Ποιός   ελέγχει  τον  δικό  μας  πληθυσμό ; 
 Ποιόν  ωφελούν  τα  περιττώμματά  μας ;
Ενώ   όλοι  οι  οικολόγοι   δέχονται  σαν  αυτονόητο  οτι  όλα  τα  πλάσματα  έχουν  κάποια  θέση  στο  οικοσύστημα  , κανείς  δεν  μιλά  για  την  θέση  του  ΑΝΘΡΩΠΟΥ  στο  οικοσύστημα !
Αυτό  είναι  και  το  μέγιστο  ερώτημα  για  όσους  θέλουν  να  λέγονται  "οικολόγοι"  .  Αν  δεν  ξεκαθαρίσουν  μέσα  τους   την  απάντηση    στο  ερώτημα  αυτό  ,  δεν  έχει  νόημα να   ασχολούνται με  άλλα  ερωτήματα .

Ποιανού τον  πληθυσμό ελέγχουμε  ( ποιόν  τρώμε)  :
     Αλλάζουμε   το  οικοσύστημα δηλαδή    ελαττώνουμε τον  πληθυσμό   των  "άχρηστων "   φυτών και  ζώων  και  αυξάνουμε  τον  πληθυσμό  του σιταρού του  καλαμποκιού των  γουρουνιών  και  των  αγελάδων . Έπειτα  ελέγχουμε  τον  πληθυσμό  αυτών  των  "χρήσιμων"  ειδών . Αυτό  το κάνουμε  για  να  μπορεί  το  νέο  ( το  αλλαγμένο ) οικοσύστημα  να  συντηρεί  μεγαλύτερο   αριθμό  ανθρώπων  .  
Είμαστε  φτιαγμένοι   για  να  τρώμε  κυρίως  ζωϊκής  προέλευσης  τροφές ; 
Υπάρχουμε  για  να  ελέγχουμε  τον  πληθυσμό  των  αγελάδων  και  των ελαφιών ;
Μα  τότε  δεν  έπρεπε  ΠΡΩΤΑ  ΝΑ  ΑΥΞΗΣΟΥΜΕ  ΤΙΣ  ΑΓΕΛΑΔΕΣ  ΚΑΙ  ΜΕΤΑ  ΝΑ  ΕΛΕΓΞΟΥΜΕ  ΤΟΝ ΠΛΗΘΥΣΜΟ  ΤΟΥΣ  !       Έπρεπε  να  αφήσουμε  τον  αρχικό  οικοσύστημα  απείραχτο  και  απλώς  να  φροντίζουμε να μην  αυξηθούν  οι  αγελάδες  πολύ .

Για πρώτη  φορά  κάποιο   έμβιο όν  καλείται  να  ΔΙΑΛΕΞΕΙ  ΤΟΝ  ΡΟΛΟ  ΤΟΥ !   Μπορούμε  να  είμαστε  σαρκοφάγοι  , μπορούμε  να είμαστε αποκλειστικά  φυτοφάγοι , μπορούμε  να είμαστε  και παμφάγοι . Τι  απο τα τρία να  επιλέξουμε ;  Και  με  τί  κριτήριο ;  Τη  γευστική  μας  απόλαυση ; Κάτι  άλλο ; 
Αφού  λοιπόν  επιλέξουμε τον  ρόλο μας στο  οικοσύστημα  μετά  είναι  εύκολο να   καθορίσουμε  και  τον ιδανικό αριθμό  ανθρώπων . Μην νομίζετε  ομως  οτι  είναι  εύκολο  να  επιλέξουμε τον  ρόλο  μας  . Άλλοι  θα πούν  να είμαστε  κυρίως  κρεοφάγοι  και  δευτερευόντως  φυτοφάγοι . Άλλοι θα  προτείνουν  το  50 - 50 . Άλλοι  θα  πούν  αποκλειστικά  φυτοφάγοι διότι  το  πεπτικό  μας  σύστημα  είναι  φτιαγμένο  για  να  χωνεύει  ωμά   τρόφιμα  μικρού  όγκου  και  μεγάλης  θρεπτικής  αξίας ( καρύδια , φουντούκια , ηλιόσποροι )  . Δεν  πρόκειται  να  βρούμε  άκρη ποτέ .

Για  να  δώσω  μια  πόρτα διαφυγής  απο το  αδιέξοδο  καταθέτω  την  εξής  σκέψη :  Τις  αγελάδες  και  τους  χοίρους  υπήρχαν και άλλα  ζώα  για  συγκρατούν  τον  πληθυσμό τους ( λύκοι , τσακάλια  κλπ )  . Τα  φουντούκια και  τα  καρύδια  θα  μπορούσαν  να τα  ελέγχουν και  οι  σκίουροι .  Δεν  νομίζω οτι  χρειαζόταν  η  Φύση  ένα  πλάσμα  τόσο  μεγάλης  ευφυίας  για να  κάνει τόσο απλές  δουλειές !
Θέλω  να πώ  οτι  ο βαθμός  ευφυίας   καθορίζει  ποιά  θα είναι  θέση  μας  μέσα  στη  μηχανή που  λέγεται  "γήϊνη   βιόσφαιρα"    .    Οσο  πιο  πολλά  τα  είδη  των  πλασμάτων  τόσο  πιο  σταθερή  η  μηχανή . Κάθε πλάσμα  που  προστίθεται   εξουδετερώνει  και  μια  αιτία αστάθειας  ( που  πολλές  φορές  εμείς δεν  ξέρουμε  ποια είναι ) . Κάθε   επιδημία ( που  σαρώνει  μια  περιοχή )   δημιουργεί  νέα  είδη  ανθεκτικά  . Άρα  η  επιδημία  δεν  μπορεί  να  επαναληφθεί  .  Λιγο πριν  την  εμφάνιση  του ανθρώπου  η  βιόσφαιρα   ήταν   ήδη  πολύ  πολύπλοκη  και  σταθερή . Δεν  υπήρχε  λόγος να  προστεθεί  ένα  επιπλέον  πλάσμα .  Ο  άνθρωπος  είναι  ατελώς  εξοπλισμένος  ( σωματικά )  και  δεν  μπορεί  να  παίξει  τέλεια  κανέναν  ρόλο  .  Δεν  μπορεί  να   φάει  ωμό  κρέας  όπως  οι  λύκοι  ( άρα  δεν  είναι  ο  τέλειος  ελεγκτής  του  πληθυσμού  των  ελαφιών ) . Χρειάζεται  να  κάψει  ξύλα  για  να  μαγειρέψει  το  κρέας  . Το  ξύλο  όμως  υπάρχει  στο  δάσος  για  να φαγωθεί κάποια  στιγμή  απο  μικρόβια   και  ΜΕ  ΑΡΓΟ  ΡΥΘΜΟ  να  ελευθερώσει  τα  θρεπτικά  συστατικά  του  σαν  λίπασμα . Η  στάχτη  των  ξύλων  όμως  διαλύεται  γρήγορα  στο  βρόχινο  νερό  και  κατεβαίνει  στο  ποτάμι   και  στη  θάλασσα  .  Πιθανόν  λοιπόν  ο  άνθρωπος  επιταχύνει  το  ξέπλυμα  των  ορεινών  εδαφών .

Κάθε  είδος  που  προστίθεται  στο  οικοσύστημα  αυξάνει  την λίστα   βιοποικιλότητας  με  την  παρουσία  του . Ο  άνθρωπος  προσέθεσε  τον  εαυτό  του   στη  λίστα  αλλά  αφαίρεσε   ΧΙΛΙΑΔΕΣ   άλλα  είδη .
Έχουμε  λοιπόν  δύο  περίεργα  :
1)    Ο  άνθρωπος  έχει  σωματικό  εξοπλισμό  ΚΑΤΩΤΕΡΟ  απο  τον  απαιτούμενο   και  πνευματικό  εξοπλισμό  ΑΝΩΤΕΡΟ   απο  τον  απαιτούμενο   για  οποιονδήποτε  ρόλο  στο  οικοσύστημα  . Ο  άνθρωπος  είναι  τόσο  έξυπνος  ώστε  θα  μπορούσε  να  εξαφανίσει   τα  ελάφια  , τα  καρύδια , τα  φουντούκια  ( θα  έτρωγε  όλους  τους  σπόρους  και  δεν θα  φύτρωναν  άλλα ) .
2)    Απ'  ότι  φαίνεται  ο  άνθρωπος  είναι  το  μόνο  είδος  που  ευθύνεται  για  μείωση  της  βιοποικιλότητας  ( έως  τώρα  έφταιγαν  οι  μετεωρίτες , οι  κλιματικές  αλλαγές   κλπ )

Δεν  μπορούμε  να  καταλάβουμε   ποιά   ΠΗΓΗ  ΑΣΤΑΘΕΙΑΣ   καλείται    να  εξουδετερώσει  ο  άνθρωπος .  Το  αδιέξοδο  καταργείται   με  μια   πρωτότυπη  ιδέα  :
Να   ρωτήσουμε  "ΤΙ  ΚΑΛΟ  ΜΠΟΡΕΙΣ  ΝΑ  ΚΑΝΕΙΣ  ΣΤΗΝ  ΒΙΟΣΦΑΙΡΑ   ΠΟΥ  ΔΕΝ  ΜΠΟΡΕΙ  ΝΑ  ΤΟ  ΚΑΝΕΙ  ΑΛΛΟ  ΠΛΑΣΜΑ "


Ο  άνθρωπος  θα  απαντούσε :

1)    Υπάρχει  μια  πηγή αστάθειας  στη  βιόσφαιρα  που  κανένα  πλάσμα  δεν  θα   μπορούσε   να  την  εξουδετερώσει  :  Οι  μετεωρίτες .Ένας  μεγάλος  μετεωρίτης  ( διάμετρος πάνω απο 5  χιλιόμετρα  )  αν και  φαίνεται  σαν κόκκος άμμου  μπρός την Γή , θα μπορούσε  να  κάνει  τόση  ζημιά  ώστε  να  γυρίσει  την ιστορία της  εξέλιξης    200   εκατομμύρια  χρόνια πίσω . Ο  άνθρωπος  λοιπόν  ( ρίχνω την  ιδέα )  δημιουργήθηκε για να  εξαλείψει  αυτήν  ακριβώς  την  πηγή  αστάθειας . Να  προστατέψει  αυτή  η  νησίδα  ζωής  μεσα  στο  διάσημα  , απο   εξωγήϊνες  απειλές . Το  πιο  κοντικό  μας  άστρο  απέχει τέσσερα έτη  φωτός ( ο α του  Κενταύρου ) . Ας φαντασθούμε  μια  γιγαντιαία  φυσαλίδα  που  διογκώνεται  απο  κάθε  άστρο  ώσπου  να   συναντήσει  την  αντίστοιχη  φυσαλίδα  απο  το  γειτονικό  άστρο . Η  φυσαλίδα  του  Ήλιου  μας θα έχει  λοιπόν  ακτίνα   τουλάχιστον  δύο  ετών  φωτός  . Μέσα  σ' αυτή  την   τεράστια  φυσαλίδα  η  Γή  είναι  το  μόνο    μέρος όπου  υπάρχει  πολύπλοκη  ζωή . Μικρόβια πολύ πιθανόν να  υπάρχουν  και  στον  Αρη  και  στην  Ευρώπη ( του Δία ) και στον  Τιτάνα ( του  Κρόνου ) .  Αν  δεν υπάρχει  γύρω απο  τον  α  του  Κενταύρου    πλανήτης με  ζωή , τότε  η  Γή  είναι  η μόνη  νησίδα   ( με ζωή )  σε  μια  φυσαλίδα  ακτίνας    4 ή και  παραπάνω  ετών  φωτός . Πολύ  σπάνια  νησίδα . Άρα πολύτιμη . (*)
Ας  υποθέσουμε λοιπόν οτι  ο  ρόλος τους  ανθρώπου είναι  να  προφυλάσσει την  βιόσφαιρα  πο  εξωγήινες απειλές . Πώς θα το κατορθώσει  αυτό ;  Με την  ΓΝΩΣΗ . Η  γνώση  χρειάζεται  έρευνα .   Η   έρευνα  και η κατασκευή  των  προϊόντων  (πχ .  πύραυλοι  για  την καταστροφή των  μετεωριτών ) χρειάζονται  πρώτες  ύλες . Οι πρώτες  ύλες  σημαίνουν  ενίοτε  καταστροφή  οικοσυστημάτων απο τις  εξορύξεις  . Δηλαδή    καταλήγομε  σε  αδιέξοδο ; Για  να  προστατέψομε  τα  δάση  απ  τους  μετεωρίτες πρέπει  να  τα κατατρέψουμε  προηγουμένως  με  τις εξορύξεις ;  Ευτυχώς  όχι . Κάθε ενέργειά  μας  σημαίνει  όφελος  αλλά  και  ζημία για  την  βιόσφαιρα .Εμείς    μπορούμε  να  επιλέγουμε  μόνο  τις  ενέργειες  όπου  το  όφελος  είναι σαφώς  μεγαλύτερο  απο την  ζημία .
Αν  δεχτούμε    οτι  ο  ρόλος  του  ανθρώπου  είναι  να  συσσωρεύει   ΓΝΩΣΗ  ,  τότε  μπορούμε  να  αρχίσουμε  να  ασχολούμαστε  με  το  ερώτημα   "Ποιός  είναι  ο  ιδανικός  αριθμός  ανθρώπων  στη  Γή ;"   .  Κάθε  άνθρωπος   παίζει  τον  ρόλο  του  σωστά  άν  έχει   δυνατότητες  να   ΣΥΛΛΕΓΕΙ  ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ  και  να  διεξάγει  ΕΡΕΥΝΑ .  Εφ' όσον  δεν   έχουμε  6,5  δίς  θέσεις   ερευνητών  πάνω  στη  Γή  δεν  δικαιολογείται   τόσο  μεγάλος  αριθμός  ανθρώπων .
Μπορούμε  επίσης  να   ασχοληθούμε  και  με  το  ερώτημα   "Πόσο  δικαιούμαστε  να  ενοχλούμε   τα   οικοσυστήματα ;"  . Δικαιούμαστε   να  κόψουμε  μια  ακακία  για  να  φυτέψουμε   μια  ροδακινιά ;  Δικαιούμαστε  να  κόψουμε  το  δάσος  του  Αμαζονίου  για  να   κάνουμε  πολυτελή   έπιπλα ;   Αν  δεν  τα  ενοχλήσουμε  καθόλου   θα  πεθάνουμε  απο  πείνα  . Αν  τα  ενοχλήσουμε  υπερβολικά  θα  τα   καταστρέψουμε  ενώ  ο  ρόλος  μας  είναι  να  τα  προστατεύουμε  . Κάθε  φορά  που  ενοχλούμε  κάποιο   οικοσύστημα   μειώνουμε  την  ευστάθειά  του   αλλά ,  παράλληλα , βελτιώνουμε  τη  δική  μας  θέση  που  οδηγεί  σε   συνολική  ευστάθεια  όλων  των  οικοσυστημάτων  του  πλανήτη  ( αφού  τα  προστατεύουμε  απο  μετεωρίτες ) . Έχουμε  δηλαδή  μια   ωφέλεια   και  μια  βλάβη .  Είναι  αρκετά  εύκολο  να  υπολογίσουμε   , στο  περίπου ,  σε  ποιές   πράξεις   μας  η  ωφέλεια  είναι  μεγαλύτερη  απο  τη  βλάβη  και  να  κάνουμε  μόνο  αυτές  τις  πράξεις .



2)    Υπάρχει   και  μια  άλλη  πηγή  αστάθειας   που  κανένα  απο  τα  άλλα  πλάσματα  δεν  μπορεί  να  θεραπεύσει :  Η  συνεχής   έκπλυση  της  ξηράς   απο  τα  νερά  της  βροχής .  Φωσφόρος , κάλιο  και  ιχνοστοιχεία  (πολύτιμα  για  τα  ζωντανά  πλάσματα)   διαλύονται  στο  βρόχινο  νερό  και  καταλήγουν  στη  θάλασσα  εδώ  και  δισεκατομμύρια  χρόνια .  Η  ξηρά  τείνει  να  γίνει  μια  άγονη   έρημος . Υπάρχουν  δύο   ατελείς  μηχανισμοί  για  την  επιστροφή   αυτών των  στοιχείων  στο  εσωτερικό  των  ηπείρων .
 Ο  πρώτος  μηχανισμός  είναι  τα  ηφαίστεια . Η  λάβα  των  ηφαιστείων  περιέχει  όλα  τα  χρήσιμα  συστατικά . Υπάρχουν  όμως  περιοχές  που  δεν  έχουν  κανένα  ηφαιστειακής  προέλευσης  πέτρωμα  ( πχ  Πελοπόννησος , Κρήτη ) . 
Ο  δεύτερος  μηχανισμός  είναι  οι  γλάροι . Τα  ψαροφάγα  πτηνά  αφήνουν  με  τα  περιττώμματά  τους   τα  στοιχεία  στην  ξηρά  αλλά  κοντά  στις  ακτές . Πολύ  δύσκολο  να  φθάσουν τα  στοιχεία  στο  κέντρο  των  ηπείρων .
Η  Αυστραλία   έχει  πολύ  άγονο  έδαφος  διότι  ούτε  ηφαίστεια  έχει  ούτε  οι  γλάροι   πετούν   μακρυά  απο  τις  ακτές .
Η  θεραπεία  αυτής  της  πηγής  αστάθειας   προϋποθέτει  ΓΝΩΣΗ  .
Σήμερα  ο  άνθρωπος   ΕΠΙΤΑΧΥΝΕΙ  την  έκπλυση  της  ξηράς  !  Λεπτομέρειες   για   το  τί  θα  μπορούσε  να  κάνει  ο  άνθρωπος  ( άν  ήθελε  να  εξαλείψει  αυτή  την  πηγή  αστάθειας )   μπορείτε  να  βρείτε  στην    http://lofos.info/laloslal/phos-recycle.html     . 
Μερικά    αριθμητικά  στοιχεία  για  τον  φωσφόρο  που   βρήκαμε  στο   διαδίκτυο  : 
Ετησίως   γύρω  στα  21,5  εκατομμύρια  τόνους   φωσφόρου   μεταφέρονται  με  τα  ποτάμια  στη  θάλασσα  (  παγκοσμίως )  . Το  φυτοπλαγκτόν  καταναλώνει  ετησίως   1,5  έως   2,5   δισεκατομμύρια  τόνους  φωσφόρου  .
Άλλοι   συγγραφείς  εκτιμούν  οτι  πριν  την  εμφάνιση  της  γεωργίας  (που  συνεπάγεται  αυξημένη  διάβρωση  της  ξηράς  )  κατέληγαν  στη  θάλασσα  10.000.000  τόνοι  φωσφόρου  ετησίως  . Σήμερα  καταλήγουν   24.000.000  τόνοι  . 

Μέσω    ατμοσφαιρικών  κατακρημνισμάτων  (  βροχή  κλπ )   η  ξηρά   δίνει  στους  ωκεανούς  80 - 120  χιλιάδες  τόνους  φωσφόρου    ετησίως  .
Η  σκόνη  της  ξηράς  που  πέφτει   στους  ωκεανούς   δίνει   1.100.000   τόνους  φωσφόρου  ετησίως .
  Οι  ωκεανοί  επιστρέφουν  στην  ξηρά   μέσω  βροχής  ,  χιονιού  κλπ    114.000   τόνους   φωσφόρου  ετησίως .
Όλα   τα  ποτάμια  της  Γής   δίνουν  στους  ωκεανούς   ετησίως  36000   κυβικά  χιλιόμετρα  νερό   (  θα  μπορούσαν  να  πλημμυρίσουν  μια  επίπεδη  έκταση   ίση  με  την  Ελλάδα   σε  ύψος   250  μέτρων  ) .  Το  νερό  αυτό  περιέχει  3.300.000.000  τόνους    διαλυμένα    υλικά  κάθε  είδους   ενώ  οι  λάσπες  που  μεταφέρει  έχουν  μάζα  13 - 18.000.000.000    τόνους .
Σκόνη  απο  το  διάστημα  προσθέτει  στους  ωκεανούς  30.000   τόνους  φωσφόρου   ετησίως .

Στην   http://www.icsu-scope.org/downloadpubs/scope54/19howarth.htm     βρήκαμε  οτι   η  ποσότητα  του  φωσφόρου  που  δίνουν  τα  ποτάμια  στη  θάλασσα  είναι  ανάμεσα  στους   21  και  39  εκατομμύρια  τόννους  ετησίως  . 



3)  Υπάρχει  μια   τρίτη   πηγή  αστάθειας   που  μόνο  ο  άνθρωπος  μπορεί  να   αντιμετωπίσει  :   Η   μείωση  της  θερμοκρασίας  του  πυρήνα  της  Γής  .  Το  διοξείδιο   του  άνθρακα   ( απαραίτητο  για  τα  φυτά )   δεσμεύεται   απο  το  ασβέστιο  και  το  μαγνήσιο   των  πυριγενών  πετρωμάτων  και  μετατρέπεται  σε   ασβεστόλιθο  ή  δολομίτη   .  Όσο  ο  πυρήνας   είναι  θερμός   υπάρχουν  ρεύματα  μεταφοράς  στον  μανδύα  . Τα  ρεύματα  παρασύρουν   ασβεστιτικά   πετρώματα   κάτω  απο  τον  φλοιό . Εκεί  θερμαίνονται  πάνω  απο  900  βαθμούς και  ελευθερώνεται   πάλι  το διοξείδιο  του  άνθρακα  που  , μέσω  των  ηφαιστείων ,  επανέρχεται  στην  ατμόσφαιρα .
Κάποια  στιγμή  όμως  ο  πυρήνας   θα  κρυώσει  αρκετά  και  ο  μανδύας   θα  μείνει   ακίνητος . Τα  ηφαίστεια  θα  νεκρωθούν .  Το  τελευταίο  διοξείδιο  του  άνθρακα  θα  αιχμαλωτισθεί  απο  τα  πυριγενή  πετρώματα  και  δεν  θα  είναι  διαθέσιμο  για  τα  φυτά .  Όταν  πεθάνουν   τα  φυτά  θα  καταρρεύσει  ολόκληρη  η  βιόσφαιρα .
Αυτό  βέβαια  θα  συμβεί  ίσως  σε   900   εκατομμύρια  χρόνια  μετά  απο  σήμερα  . Αν  υπάρχει  τότε  άνθρωπος  θα  πρέπει  να   χρησιμοποιήσει   τις  πηγές  ενέργειας  , που  θα  έχει ανακαλύψει  έως  τότε  ,  για  να  ψήνει  τους  ασβεστόλιθους  και  να  ελευθερώνει  το  διοξείδιο  του  άνθρακα . 


4)  Υπάρχει   και  τέταρτο   καλό  που  μόνο  ο  άνθρωπος   θα  μπορούσε   να  το  κάνει  :  ΝΑ  ΕΛΕΓΧΕΙ  ΤΟΝ  ΠΛΗΘΥΣΜΟ   ΤΟΥ  ΑΝΘΡΩΠΟΥ ! 
Κάποιος  πρέπει  να  συγκρατεί  τον  ανθρώπινο  πληθυσμό   σε  λογικά  επίπεδα .  Αφού  κανένα  ζώο  δεν  μπορεί  πλέον  να   μας  θανατώσει ,  ΕΜΕΙΣ  πρέπει  να  πάρουμε   κάποια  μέτρα   που  θα  συγκρατήσουν  τον  πληθυσμό .
Η  σημερινή  κοινωνία    αποδείχτηκε   ανίκανη  να   εφαρμόσει   σωστά  μέτρα  .  Πόλεμοι , πείνα    και  επιδημίες   είναι  μηχανισμοί   που  μειώνουν  τον  πληθυσμό  αλλά   πολύ  αδέξιοι  μηχανισμοί  .  Σκοτώνουν   αδιακρίτως    σοφούς  και  ηλίθιους . Επιπλέον  ,  οι  πόλεμοι   σπαταλούν  φυσικούς  πόρους .  Εμείς  θέλουμε  έναν  μηχανισμό  φθηνό  και   ανώδυνο  ( κατα  το  δυνατόν )  που  δεν θα  εξοντώνει  αυτούς  που είναι  υπέρ  του  φθηνού  και  ανώδυνου  μηχανισμού . Θεωρητικά  ,  ο  άνθρωπος   έχει  τις  πνευματικές  ικανότητες   να   ελέγξει ανώδυνα  τον  πληθυσμό  του .  Στην  πραγματικότητα  ,  μόνο  έναν  μικρό  ποσοστό  των  ανθρώπων  έχει  αυτή  την  ικανότητα .


Ποιός   μας  τρώει ;
 Όλα   τα   πτώματα   τρώγονται  απο  πλάσματα   περίπου  ίδιας   πολυπλοκότητας  . Το  πτώμα  πχ  ενός   ιπποποτάμου   είναι  εντελώς  απίθανο   να   φαγωθεί  απο  μικρόβια  ( πολύ  μικρή  πολυπλοκότητα )  .  Ή  απο  κροκοδείλους   θα  φαγωθεί   ή  απο  λιοντάρια  ή  απο  γύπες  . Όλα  αυτά  τα  πλάσματα  έχουν   πολύ  μεγαλύτερη  πολυπλοκότητα   απο  τα  μικρόβια .
Ο  άνθρωπος   ή  θάβει  τους  νεκρούς  του  (  δηλαδή  αφήνει    το  σώμα  να  το  φάνε  τα  μικρόβια  )  ή  τους  καίει  ( δηλαδή  δεν  δίνει   σε  κανέναν  το  σώμα  ) . Κανείς   οικολόγος  ή  οικολογικό  κόμμα   δεν  μας  εξηγεί  ΓΙΑΤΙ   ο  άνθρωπος  να  αποτελεί   εξαίρεση  σ'  αυτόν τον  κανόνα   που  ισχύει  παντού  και  σε  κάθε  εποχή  ! 
Δεν  είναι  τίμιο  να  κλαιγόμαστε  ( με  κροκοδείλια   δάκρυα ) διότι   εξαφανίζονται  οι  γύπες   και  την  ίδια  στιγμή  να  τους   στερούμε  το  φαγητό  που  επι   χιλιετίες   είχαν !
Το   σώμα  του  νεκρού  αποτελεί  αποθήκη  θρεπτικών  στοιχείων    και  είναι   ισχυρό   όπλο  στην περιβαλλοντική  μας   πολιτική  . 
@   Αν  αποθέσουμε  το  σώμα  σε   ψηλό  βάθρο  την  ημέρα  , το  προσφέρουμε  στους  γύπες  .  Αυτό  μας  συμφέρει  διότι  οι  γύπες   αποθέτουν  τα  περιττώμματά   τους  σε   ψηλά σημεία  . Δηλαδή   μεταφέρουν  τον  φωσφόρο   μακρυά  απο  την  θάλασσα  . Αυτό  είναι  επιθυμητό   όπως  εξηγήσαμε   στα  ανωτέρω .
@   Αν   αποθέσουμε  το  νεκρό  σώμα  στο  έδαφος  την  νύκτα  , το  προσφέρουμε  στους  λύκους , τις αλεπούδες  και  τα τσακάλια .  Αυτό  δεν  μας  συμφέρει  διότι  αυτά  τα  ζώα   είναι  εν  μέρει  φυτοφάγα   και  κάνουν  επιδρομές  στα  αμπέλια .
@   Αν  αποθέσουμε  το  σώμα  σε  ψηλό  βάθρο  την  νύχτα  , το  προσφέρουμε  στις  κουκουβάγιες . Αυτό  μας  συμφέρει  διότι  πολλές   κουκουβάγιες   σημαίνει   λίγα  ποντίκια  . Τα  ποντίκια  είναι  σοβαροί  ανταγωνιστές  μας  διότι  τρώνε  τα  ίδια  τρόφιμα  με  εμάς .


Αυτή   η  περίφημη   "αειφορία"   που  πιπιλίζουν  όλοι  οι  οικολογούντες   σημαίνει  με  απλά  λόγια   οτι  θα  παραδώσουμε  στους  απογόνους  μας   μια  Ελλάδα    με  περιβάλλον  ίδιο  ή  καλύτερο   απο  αυτό  που  μεγάλωσαν  οι  σημερικοί  οικολόγοι .
Λοιπόν  , όταν  γεννήθηκαν   οι  σημερινοί  αρχηγοί  των  οικολογικών  κομμάτων   δεν  υπήρχε  σχεδόν   καμμία  χωματερή  , υπήρχε  μεγαλύτερη  βιοποικιλότητα  , ο  πληθυσμός  ήταν  γύρω  στα  εννέα  εκατομμύρια   και  οι   εισερχόμενοι   μετανάστες  ήταν  μηδέν .  Ας  μας  εξηγήσουν  οι  οικολόγοι  πώς  θα  εξαφανίσουν  τα  σκουπίδια . Τί θα  κάνουν  με  τους  μετανάστες ;  Πώς  θα  μειώσουν  τον  πληθυσμό ;   Και  ,  κυρίως , πώς  μετά  θα  τον  κρατήσουν  σταθερό ;  Στα  ελάφια  οι  λύκοι  τρώνε   τα  νεογέννητα   , τα  γέρικα  και τα  άρρωστα  άτομα   και  ο  πληθυσμός  συγκρατείται  σταθερός .  Αφού  όλοι  μας  απορρίπτουμε  την  ιδέα  να  ελέγχουν  οι  λύκοι  τον  πληθυσμό  μας   πρέπει  ΕΜΕΙΣ  να  τον  ελέγξουμε ! 
Τί  σκοπεύουν  να  κάνουν ;  Θα  επιβάλλουν   περιορισμό  των  γεννήσεων ;   Θα   αφήσουν  ελεύθερες  τις  γεννήσεις  αλλά  θα  σκοτώνουν  έναν  ηλικιωμένο  όποτε  γεννιέται  ένα  μωρό ;  Θα   κάνουν  έναν  συνδυασμό  των  δύο  αυτών ; 
Μην  μας   πούν  όμως  οτι  με  την  ΠΕΙΘΩ  θα  κάνουν  να  μην  γεννά  ο  κόσμος  περιττά  παιδιά  . Πάντα  θα  υπάρχει  κάποιος     που  δεν  θα  πείθεται  και    θα θέλει  να  κάνει  10  παιδιά .
Οι  λύκοι  φροντίζουν  να  απαλλάσουν  τον  πληθυσμό  των  ελαφιών  απο  τα   εκ  γεννετής   άρρωστα άτομα . Οι  οικολόγοι   τί  σκοπεύουν  να  κάνουν  για  το  θέμα ;  Όσο   και  να  προοδέψει  ο  προγεννητικός  έλεγχος  , πάντα  κάποια  παιδιά  θα  γεννιούνται   με  βλάβες που  δεν  ανιχνεύονται   προγεννητικά  .
Τί  θα  κάνουν  οι  οικολόγοι    για  το  σύστημα  Υγείας ;  Υπάρχει   η  περίθαλψη  τύπου   "Ανδρέα  Παπανδρέου"   ( ξοδεύω  μερικά  δίς  για  να  παρατείνω  την  ζωή  ενός   γέρου    κατά  2  μήνες )  ,  υπάρχει  και η  περίθαλψη  τύπου   "λαουτζίκου"  ( δίνω   παυσίπονα  και  βιταμινούλες  και  ο  γέρος  πεθαίνει  σε  2  ημέρες  ) . Ποιό  μοντέλο  θα  εφαρμόσουν  οι  οικολόγοι ; ( και  με  τί  λεφτά  ! )

Οι  οικολόγοι    θρηνούν  όταν   χάνεται  μια  φυλή  προβάτων  ή  μια  ποικιλία  ντομάτας  .  Σχετικά  με  τις   ανθρώπινες  φυλές   τί  προτείνουν ;   Ανάμιξη   και  ομογενοποίηση ;   Προστασία  της   καθαρότητας  των  φυλών ;  Αν  προτείνουν  ανάμιξη  πρέπει  να  την  δικαιολογήσουν .   Γιατί  πρέπει   να  διαφυλάξουμε  την  χιώτικη  φυλή   προβάτων   και  να  αφήσουμε  να  χαθεί   μια  ανθρώπινη  φυλή ;
Αυτό  είναι   και  η  λυδία  λίθος   μεταξύ   πραγματικών  οικολόγων  και    ψευτοοικολόγων   της  Νέας  Εποχής  .  Οι  ψευτοοικολόγοι   ενθαρρύνουν  τους  μικτούς  γάμους  που  οδηγούν  σε   μια  ομογενή  παγκόσμια  φυλετική  σούπα  .  Οι  πραγματικοί  οικολόγοι   λένε   "Δημιουργήστε    νέες  φυλές !  Όσες  περισσότερες   μπορείτε .  Μόλις  βρείτε   2-3  άτομα  που  έχουν κάποιο   ενδιαφέρον  χαρακτηριστικό   ,  απομονώστε  τα  γεωγραφικά  και  αφήστε  να  δημιουργήσουν  μια νέα  φυλή  . Να  ξαναδημιουργήσουμε  πχ  την  αρχαία  φυλή  των  Ιώνων  (*) .  Γιατί  να  χαθεί  αυτή  η  φυλή  ;  Τόσα  μεγάλα  πνεύματα  γέννησε !  Πιθανόν  αυτή  η  νέα   ( ή  αναγεννημένη  )  φυλή  να  έχει  τα  προτερήματα  του  ανθρώπου  χωρίς  τα  ελαττώματά  του "  .  Όσο  περισσότερες    φυλές  υπάρχουν  ,  τόσο  πιο  πιθανό  είναι   να  βρεθεί   μια φυλή  ικανή  να  αντιμετωπίσει   τις  σύγχρονες  προκλήσεις  .  Όπως   και  στα  φυτά  ,  όσο  πιο  πολλές  ποικιλίες  σιταριού   υπάρχουν  τόσο  πιθανότερο   είναι  να  βρεθεί  μια  ποικιλία  ικανή  να  επιβιώσει   σε  μια   επιδημία  .
(*) Σε   κάποιο  ταξίδι  μου  στη  Λήμνο   είδα  έναν  ιερέα    που   θύμιζε  καταπληκτικά   τις  προτομές   του  Περικλή   και  του  Πλάτωνα  !  Το  ίδιο  ευρύ  μέτωπο ,  ο  ίδιος  τύπος  μαλλιών ...   Ειδικά  η  Λήμνος   φαίνεται  να  διασώζει    πολλά  γονίδια  των  Ιώνων  .


Ποιός   ωφελείται  απο  τα  περιττώμματά  μας ;
 Δεν  είναι  "καθώς  πρέπει"     ένας  "σοβαρός"  οικολόγος  στα   "σοβαρά"   κανάλια   ή  σε   "σοβαρά"    έντυπα  να  ασχολείται  με  το  τί  θα  κάνουμε  τα  περιττώμματά  μας  !
Τα  περιττώμματα  όμως  είναι   σημαντικότατος  κρίκος   στην  αλυσίδα  ανακύκλωσης  των  χημικών   στοιχείων .  Μπορούμε  να  επηρεάσουμε   πολύ  το  περιβάλλον  ανάλογα  με  το  πως  θα  τα  χειρισθούμε  . Αν  είμαστε   μια  κοινωνία  που  αντλεί   τα  τρόφιμα  απο  την  ξηρά  , τα  περιττώμματα  πρέπει  οπωσδήποτε   να  μείνουν  στο  χωράφι .  Ο  πλέον  απλός  και  οικονομικός   τρόπος   είναι  το  ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ  ΧΩΡΙΟ  και  ειδικά  το  ΣΠΙΤΙ   ΜΕΣΑ  ΣΤΟ  ΧΩΡΑΦΙ  
 (  βλέπε     http://lofos.info/laloslal/house-in-field.html  )   .  Tώρα  καταλαβαίνετε  γιατί  κανείς  "σοβαρός"  δεν  μιλά  για  το  θέμα !  . 
Αν  είμαστε   μια  κοινωνία  που  τρέφεται   αποκλειστικά  απο  την  θάλασσα  , τα  περιττώμματα  πρέπει  να   επιστρέψουν   στην  θάλασσα  πολύ  κοντά  στην  ακτή  .  ( βλέπε      http://lofos.info/laloslal/sea-eat.html   ) .
Ο   χειρότερος   τρόπος   να  χειρισθούμε  τα   περιττώμματα   είναι   οι  αποχετεύσεις   και  οι  "βιολογικοί  καθαρισμοί"  !

 ΠΡΟΣΘΗΚΗ  27-6-2009
    Κάποιοι   , σχολιάζοντας   τα  κείμενα  ,  δεν  συμφώνησαν  με  το  γεγονός    οτι  ο  άνθρωπος    φαίνεται    να  κατασκευάστηκε    ΓΙΑ  ΝΑ    σώζει  την  βιόσφαιρα  .  Σαν  να  υπάρχει  κάποιος  ΣΚΟΠΟΣ   της  ύπαρξής  του  .  Αυτό  όμως   σημαίνει  οτι  υπάρχει    κάποιος   ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΗΣ  .  Προς  το  παρόν  μας  φαίνονται  πιο   ελκυστικές   οι  θεωρίες  που  δεν    επικαλούνται  κάποιον  θεό - κατασκευαστή   .  Τέτοια  δημοφιλής  θεωρία  είναι  η  θεωρία  του  Δαρβίνου . 
Λοιπόν     ξεκαθαρίζω οτι   ούτε  και  εγώ  επικαλούμαι  κάποιον   θεό - κατασκευαστή  .  Η  φύση  γεννά    διάφορα   πλάσματα   προικισμένα  με  κάποιες  ιδιότητες  που  τα κάνουν  κατάλληλα  για  κάποια  δουλειά .   Πχ  στις   παρυφές  του  δάσους  του  Αμαζονίου    γεννιέται   μια  μέρα   ένα  θηλαστικό   που  (  λόγω  μεταλλάξεων  )  δεν  μοιάζει  με  τους  γονείς  του  και  οι  ιδιότητές  του το  κάνουν  τέλειο   θηρευτή  των  ανακόντα  (  που  δεν  υπάρχουν  στις  παρυφές   του  δάσους )  .  Ο  ρόλος  λοιπόν  του  νέου  θηλαστικού   είναι  να   τρώει  τα  ανακόντα .  Εάν  παραμείνει  στις  παρυφές   θα  πεθάνει  απο  πείνα .   Εάν  όμως   ΜΕΤΑΚΙΝΗΘΕΙ   προς  το  κέντρο  του  δάσους  θα  ωφεληθεί  και  το ίδιο   αλλά  και  το  οικοσύστημα  .  Γενικεύοντας   τώρα  μπορούμε  να  πούμε   οτι   τα  είδη  επιζούν   μόνον  εάν  μπορούν   ΝΑ  ΜΕΤΑΚΙΝΗΘΟΥΝ   ΚΑΙ  ΝΑ   ΠΑΝΕ  ΕΚΕΙ  ΟΠΟΥ  ΜΠΟΡΟΥΝ  ΝΑ  ΠΑΙΞΟΥΝ  ΤΟΝ  ΡΟΛΟ    ΓΙΑ  ΤΟΝ  ΟΠΟΙΟ  ΕΙΝΑΙ  ΠΛΑΣΜΕΝΑ  .  Τότε    ευημερεί  και  το  οικοσύστημα  .  Εάν   ξαφνικά  μεταφέρουμε   τα  δένδρα  του  Αμαζονίου  στη  Σαχάρα  ,  τους  βραδύποδες  στη  σαβάννα  , τα  λιοντάρια  στην  Παταγονία  ,  τους  ελέφαντες   στην Ανταρκτική   και  τα  οικοσυστήματα  θα  πεθάνουν  και  τα  μεμονωμένα  είδη .  Μπορούμε  να  φαντασθούμε  ένα  αμάξι  όπου  το   κιβώτιο  ταχυτήτων  ,  με  μαγική  παρέμβαση , μετατρέπεται    σε  injection     και  το  injection   μετατρέπεται    σε  κιβώτιο    ταχυτήτων .   Εάν  παραμείνουν  βιδωμένα    στην  αρχική  θέση   , το  αμάξι  παύει  να  λειτουργεί   και  οδεύει  προς  ανακύκλωση  .  Και  το  αμάξι  αλλά  και  τα  μεμονωμένα  εξαρτήματα  θα  λιώσουν .   Εάν  όμως  κάποιος   τεχνίτης   δεί  την  αιτία   της  δυσλειτουργίας   και   βιδώσει  το  κάθε  εξάρτημα  εκεί  όπου  μπορεί  να  παίξει  σωστά  τον  ρόλο  του  ,  σώζεται  και  το  εξάρτημα  και  ολόκληρο  το   αμάξι .

Ο  άνθρωπος  λοιπόν  δεν   είναι   απαραίτητο  να   φτιάχτηκε   απο  κάποιον  θεό  .  Μπορεί  κάλλιστα  να  είναι  δημιούργημα  της  τύχης  .  ΕΑΝ  ΘΕΛΕΙ  ΟΜΩΣ  ΝΑ   ΕΠΙΖΗΣΕΙ    πρέπει  να  βρεί   ποιός  είναι  ο  ρόλος   που   ΤΟΥ  ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ   μέσα  στο  οικοσύστημα .  Και  σίγουρα  ο  ρόλος  του  δεν  είναι  ούτε  του  θηρευτή    αγελάδων  και  χοίρων  ούτε   ελεγκτή  του  πληθυσμού  των  φουντουκιών .  Ο  ρόλος  του  είναι  να  προφυλάσσει   το  οικοσύστημα  απο  μελλοντικούς  κινδύνους  .





(*)   Ας επεκτείνουμε  λίγο  τον  συλλογισμό . Ο Ηλιος   κάποια  μέρα  θα γίνει  ερυθρός  γίγαντας  και  θα  καταπιεί  την  γή  καταστρέφοντας  κάθε  ίχνος  ζωής . Μήπως  σκοπός  του ανθρώπου είναι να  μεταφέρει  την ζωή  σε  άλλο  ασφαλές  ( προσωρινά - τίποτα  δεν  είναι  μόνιμα  ασφαλές στο σύμπαν )  ηλιακό σύστημα ; Σε  μερικά   δις   χρόνια  ο γαλαξίας  μας  θα συγκρουσθεί  με  τον  διπλανό  γαλαξία  της  Ανδρομέδας . Πολλά  αστρικά  συστήματα  θα  καταστραφούν  διότι θα συγκρουσθούν  με τα  αστρικά  συστήματα  της Ανδρομέδας . Μήπως σκοπός του  ανθρώπου  είναι  να  διαδώσει τη  ζωή  σε όσο το  δυνατόν  μερισότερα ασυρικά συστήματα  ώστε  κάπου  τελικά  να επιβιώσει  ( σε  κάποια   τυχερά  αστρικά   συτήματα που  θα  αποφύγουν  την  σύγκρουση ) .

Και   όταν  λέμε  ΖΩΗ  τί  εννοούμε ; ποιά  όντα  είναι   "ζωντανά"  και ποιά όχι ;

Ολα  τα  όντα που εξετάζει η επιστήμη  που  λέγεται "  γήινη  βιολογία"   έχουν τρία  κοινά  χαρακτηριστικά
α)  Δημιουργούν  απογόνους
β) Έχουν  νουκλεικά  οξέα ( DNA    ή  RNA )
γ) Τουλάχιστον  στη  φάση  πολλαπλασιασμού έχουν  ανάγκη  το  νερό

κάποιοι  όμως  δίνουν  πιο τολμηρούς ορισμούς  στην "ζωή"   όπως  :  ζωντανό είναι  κάθε όν που  απορροφά  ενέργεια απο το περιβάλλον  και  κατασκευάζει   κάτι  που  έχει  χαμηλή εντροπία 
Σίγουρα  όλα  τα έμβια  όντα  της  γής   πληρούν  αυτή  τη  συνθήκη  . Σύμφωνα  μ'  αυτό  τον ορισμό  όμως ακόμη  και  μια  αποικία  ρομπότ  που  παίρνει  ηλιακή  ενέργεια και   κατασκευάζει  άλλα  ρομπότ  , μπορεί  να  θεωρηθεί  ζωντανή !

Ας  υποθέσουμε  οτι  σώσαμε  την  ζωή ( με  όποιον ορισμό  θέλετε ) . Αν στον πλαήτη μας  υπάρχει  ένα σπάνιο  ορυκτό  που  δεν  υπάρχει  σε  άλλον πλαήτη  δεν  αξίζει  να    διασώσουμε κάποιο  δείγμα  (  ή  έστω  τις  πληροφορίες  για  το  κρυσταλλικό  πλέγμα  του ) ;   Τί και άν είναι  "νεκρό"  ; Και  τα  σπουδαία   έργα  τέχνης  και  την ιστορία  της  επιστήμης και  την ιστορία  (αυτή  που ασχολείται  με  τα  εργα των  ηγετών , τις αυτοκρατορίες , τους  πολέμους )    δεν  θα έπρεπε να την διασώσουμε ; Τί  κοινό έχουν  τα  ορυκτά ,  έμβια όντα , τα   έργα  τέχνης  και  η ιστορία ;  Περιέχουν   ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ .

Μήπως  σκοπός  του  ανθρώπου  τελικά  είναι  να  διασώζει   ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ;

  Μάϊος    2009




          laloslal5@gmail.com


         http://lofos.info/laloslal/index.html   (αρχική  σελίδα )


        


***************************************


Παλαιότερο  κείμενο  πάνω  στο  ίδιο  θέμα  :

Ο  HOMO  ECOLOGICUS  ΚΑΙ  Η  ΘΕΣΗ  ΤΟΥ ΣΤΟ  ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑ

Ο  Δυτικός  Πολιτισμός   οικοδόμησε  ένα  οικοσύστημα   (χωράφια-πόλεις )  που  δεν  είναι  ούτε  αυτάρκες  ούτε  αειφορικό .

Δύο   είναι  τα  μεγάλα  λάθη  του  Δυτικού  Πολιτισμού :

1)  Η  φιλοσοφία  του  "Ξεριζώνω  ό,τι  δεν  με  βολεύει  και  φυτεύω  ό,τι  με  βολεύει "  ! Η  φύση  δεν  είναι  λάστιχο  για  να  την  κάνουμε  ό,τι  θέλουμε . Αν στην  περιοχή  βρήκαμε  ένα  αρχαίο  πευκοδάσος  , αυτό  σημαίνει  οτι   τα   φυτά  αυτού  του  δάσους  είναι  τα  μόνα   προσαρμοσμένα  στις  τοπικές  συνθήκες  . Εάν  τα  κόψουμε  για να  φυτέψουμε  κάτι  άλλο , δημιουργούμε  πιό  πολλά   προβλήματα  απ'  όσα  λύνουμε .
  Δεν  θα   αλλάξουμε  το  οικοσύστημα  που βρήκαμε   αλλά  θα  δούμε  άν  μπορούμε  να  ζήσουμε   ΜΕΣΑ  σ'  αυτό . Θα  δούμε  τί  φαγώσιμα  μας  δίνει  , σε  τί  ποσότητες   και  θα  κρίνουμε  πόσους ανθρώπους  μπορεί  να  φιλοξενήσει   χωρίς  να  καταρρεύσει  (*) .  Βέβαια   , ακόμη  και  η  πιό  απαλή  παρουσία  μας  ,μέσα  στο  οικοσύστημα  , θα  επιφέρει  κάποιες  αλλαγές  . Αυτό  είναι   φυσικός  νόμος  . Ακόμη και  τα  μονοπάτια  που  ανοίγουμε , για  να  πάμε  να  μαζέψουμε  τους  αυτοφυείς   καρπούς , μειώνουν  τον  αριθμό  κάποιων  φυτών , διευκολύνουν  την κυκλοφορία  άλλων  ζώων  κλπ . Η  αλλαγή  έγινε .   Η  αλλαγή  δεν  πρέπει  να μας  ανησυχεί . Το  οικοσύστημα  θα  αλλάξει   αλλά  εμάς  μας  ενδιαφέρει  να  παραμείνει   αυτάρκες  και  αειφορικό .

(*)  Όταν  οι  λευκοί  πήγαν  στο  εσωτερικό  της    Αυστραλίας ,   βρήκαν  μεγάλες   εκτάσεις  με  το  φυτό  Spinifax  . Αυτό  το  φυτό  είναι  σκληρό  και  ακατάλληλο  για  τροφή  των  συνηθισμένων  οικόσιτων  ζώων  του  λευκού  ανθρώπου .  Μόνο  τα  μυρμήγκια  το  τρώνε  και  βασίζουν  σ'  αυτό  τις  κοινωνίες  τους  . Εάν  οι  λευκοί  είχαν  ίχνος  περιβαλλοντικής  σοφίας   θα   στήριζαν  τη  διατροφή  τους  στα  μυρμήγκια  ή    θα   άφηναν  την  περιοχή  ήσυχη . Ούτε  το  ένα  έκαναν  ούτε  το  άλλο .  Όργωσαν  την  περιοχή  , φύτεψαν  τα  φυτά  που έφεραν  απο  την  Αγγλία  και  προσπάθησαν  να  θρέψουν  αγελάδες  . Πολλές    φάρμες  καταστράφηκαν   γιατί  τα  φυτά  των  λευκών  δεν  μπόρεσαν  να  αντέξουν  τις  ξηρασίες  της  Αυστραλίας  . Όσες   επέζησαν  παράγουν  κρέας  με  πολύ  μεγάλο  περιβαλλοντικό  κόστος .


Η  κοπή  των  αρχαίων  δασών   με  τα  προσαρμοσμένα  φυτά , άνοιξε  το  δρόμο  για  τη  διάβρωση  του   γόνιμου  εδάφους . Το  οικοσύστημα  έπαψε  να  είναι  αειφορικό . Έχει  ημερομηνία  λήξης .


2)  Η  φιλοσοφία  του  "Καταναλώνω  τα  τρόφιμα  μακρυά  απο  τον  τόπο  παραγωγής" . Ο  φωσφόρος  και  το  κάλιο  των  τροφών  (δύο  σπάνια  και  πολύτιμα  συστατικά )  φεύγουν  απο  το  χωράφι  και  καταλήγουν  στις  χωματερές  σκουπιδιών  ή  στη  θάλασσα  ( τα  κόκκαλα  των  ζώων  που  τρώμε , γεμάτα  φωσφορικό  ασβέστιο , καταλήγουν  στις  χωματερές  και  τα  κόπρανα  και  ούρα  , που  έχουν  πληθώρα  στοιχείων , πάνε  στη  θάλασσα  μέσα  απο  τις  αποχετεύσεις )  . Για  να  αναπληρώσουμε  την  απώλεια   φέρνουμε   φωσφόρο  και  κάλιο  απο  μακρυνά  ορυχεία .  Το  σύστημα  έπαψε  να  είναι  αυτάρκες . Ταυτόχρονα  μειώθηκε  ακόμη  περισσότερο  η  αειφορία  του : Τώρα  τελειώνει  ΚΑΙ  το  χώμα  ΚΑΙ  τα  ορυχεία  φωσφόρου  και  καλίου .


Ένα  άλλο  λάθος ,  που  έκαναν  ακόμα  και  αρχαίες  (και  πιό  "οικολογικές"  κοινωνίες )  ήταν  το  ότι  έκαναν  τον  άνθρωπο  τελευταίο  κρίκο  στην  διατροφική  αλυσίδα  . Κάθε  ζώο  τρώει  αλλά  και  ΤΡΩΓΕΤΑΙ   απο  κάποιο  άλλο . Ακόμη  και  τα  λιοντάρια  , όταν  πεθάνουν  , γίνονται  τροφή  για  τους  γύπες .  Η  καύση  των  νεκρών  ανθρώπων   απαγορεύει  σε  άλλα  ζώα  να  ωφεληθούν   απο  τις  πολύτιμες  πρωτεϊνες  που  για  τους  ζωντανούς  ανθρώπους  είναι  άχρηστες   ( επιπλέον  απαιτεί  και  καύσιμη  ύλη ) . Επομένως , η  καύση  είναι  εξόχως  αντιοικολογική . Το  σκόρπισμα  της  στάχτης  των  νεκρών  στα  ποτάμια  ή  στη  θάλασσα  είναι  άλλη  μία  αντιοικολογική   ενέργεια  όπως  θα  δούμε  παρακάτω .   Η  ταφή  μετατρέπει  τον  άνθρωπο  σε  τροφή   βακτηρίων  που  ούτως  ή  άλλως  είναι  άφθονα  και  δεν  κινδυνεύουν  απο  εξαφάνιση .
Η  αρχαία  θρησκεία  των  Περσών  (Ζωροαστρισμός )  ήταν  η  πιό  "οικολογική"  γιατί   συνιστούσε  την  έκθεση  των  πτωμάτων  στα  όρνεα  τα  οποία  είναι  σαφώς  ανώτερη  μορφή  ζωής ( άν  συγκριθεί  με  τα  μικρόβια )   και  πιό  σπάνια  .
Αν  αφήσουμε  στην  άκρη  τους   συναισθηματισμούς  και  ακολουθήσουμε  την  οδό  προς  την  αειφορία  και  την  αυτάρκεια  πρέπει  να  δεχτούμε  οτι  η  οικολογική  μεταχείριση  των  νεκρών  σωμάτων  είναι  η  ακόλουθη  :
-  Διαχωρισμός  των  οστών  και  χρησιμοποίησή  τους  ώς  φωσφορικό  λίπασμα .
-  Τεμαχισμός  των  σαρκών  και  εναπόθεσή  τους  σε  σημείο  όπου  θα  φαγωθούν  απο  τα  άγρια  ζώα . Εδώ   μπορούμε   να  καθορίσουμε  εμείς  το  είδος  του  οικοσυστήματος  που  θα  δημιουργήσουμε . Εάν  εναποθέσουμε   τις  σάρκες  στο  έδαφος  , τη  νύκτα  , θα  φαγωθούν  απο  τσακάλια  λύκους  και  αλεπούδες . Δεν  μας  συμφέρει  να   αυξάνουμε  τον  πληθυσμό  αυτών  των  ζώων  γιατί  δεν  είναι  αποκλειστικά  σαρκοφάγα  και  κάνουν  επιδρομές  και  στα  αμπέλια . Εάν  τις  εναποθέσουμε   σε  υπερυψωμένο   σημείο ,   τη  νύκτα  ,  ευνοούμε  τον  πληθυσμό  της  κουκουβάγιας  που  είναι  βοηθός μας  στην  καταπολέμηση  των  ποντικών . Εάν  τις  εναποθέσουμε  σε  υπερυψωμένο  σημείο  , την  ημέρα ,  ευνοούμε  τον  πληθυσμό  του  γύπα   που  μεταφέρει  (  με  τα  περιττώματά  του  )  τον  φωσφόρο  σε  ψηλές  κορυφές  και  αυτό  είναι  επιθυμητό  όπως  θα  εξηγήσουμε  παρακάτω .

Ένα   αειφορικό  σύστημα  μπορεί  να  αποδειχθεί  μή  αειφορικό  εάν  το  δούμε  σε  μεγαλύτερη   χρονική  κλίμακα . Τα  λιβάδια  (πρίν  εμφανισθεί  ο  άνθρωπος )  μας  φαίνονται  αειφορικά  άν  τα  δούμε  σε  κλίμακα  μερικών  εκατομμυρίων  χρόνων . Εάν  τα  δούμε  σε  κλίμακα  πολλών  εκατομμυρίων  χρόνων  δεν  είναι  αειφορικά  . Κάθε  βροχή  απομακρύνει  ελάχιστη  ποσότητα  φωσφόρου , καλίου  και  άλλων  ιχνοστοιχείων  και  τα  οδηγεί  στη  θάλασσα  .  Η  θάλασσα  έχει  καταπιεί  ώς  τώρα  τεράστιες  ποσότητες  φωσφόρου  . Μια  μικρή  ποσότητα   επανέρχεται  στις  ακτές  με  τη  μορφή  περιττωμάτων  των  ψαροφάγων  πτηνών . Τα  ηφαίστεια    επιστρέφουν  ποσότητες  φωσφόρου  στα  σύνορα  των  λιθοσφαιρικών  πλακών  όχι  όμως  στο  κέντρο  των  ηπείρων .  Το  κέντρο  της    Αυστραλίας  έχει  "ξεπλυθεί"  απο  τις  βροχές   και   είναι  άγονο  . Ούτε  ηφαίστεια  έχει  , ούτε  γλάροι  το  επισκέπτονται  για  να  αφήσουν  περιττώματα  .  Εάν  ο  άνθρωπος  θέλει  να  εργασθεί  για  την  αειφορία  πρέπει  να   παρεμποδίσει   την  διάβρωση  και  έκπλυση  της   ξηράς  και  να   "κλέβει"  φωσφόρο  απο  την  θάλασσα  και  να  τον  επιστρέφει  σε  σημεία  όσο  πιό  ψηλά  και  όσο  πιό  μακρυά  απο  τη  θάλασσα . Για  παράδειγμα , δεν  πρέπει  να  πετάει  στάχτες  ή  αποφάγια  ή  περιττώματα   στα  ποτάμια  ή  στη  θάλασσα  . Οι  γύπες  τρέφονται  σε  χαμηλά  σημεία  αλλά  αφήνουν  τα  περιττώματά  τους   σε  ψηλά  σημεία  . Μας  συμφέρει  να  είναι  περισσότεροι . Όταν   αποδημητικά  πτηνά  έρχονται  απο  την  κατεύθυνση  της  θάλασσας   και  πετούν  πάνω  απο  μεγάλη  ήπειρο , μας  συμφέρει  να  έχουμε  ένα   "σταθμό  διατροφής"  στην  ακτή  . Τους  δίνουμε  τροφή  θαλάσσιας  προέλευσης  και  αυτά  μοιράζουν τα  περιττώματά  τους  στο  εσωτερικό  της  ηπείρου .
Η  γενετική  μηχανική  (σήμερα  παράγει  τα  γενετικώς  τροποποιημένα  καλαμπόκια  και  σόγια )  θα  μπορούσε  να  είναι  χρήσιμη  μόνο  εάν  υλοποιούσε το  παρακάτω  σενάριο :  Ο  φωσφόρος  συγκεντρώνεται   στα  μεγάλα  βάθη  των  ωκεανών  ενώ  η  επιφάνεια  των  ωκεανών  είναι  σχεδόν  στείρα . Στα  βάθη  όμως  δεν  υπάρχει  ούτε  φώς  ούτε  αρκετό  οξυγόνο  για  να  αναπτυχθεί  πλαγκτόν  . Έτσι  και  η  επιφάνεια  είναι  άγονη  και  ο  βυθός .  Στα  σημεία  όπου  ισχυρά  ρεύματα   ανεβάζουν  υδάτινες  μάζες  απο  τον  βυθό  στην  επιφάνεια  , εκεί  έχουμε  πλούσιους  ψαρότοπους  γιατί  ο  συνδυασμός   ήλιος  + φωσφόρος  δημιουργεί  άφθονο  φυτοπλαγκτόν  που  είναι  η  αρχή  της  διατροφικής  αλυσίδας  .

Πώς  μπορούμε   εμείς  να  φέρουμε  τον  φωσφόρο  στην  επιφάνεια ;

Μέθοδος  Πρώτη  :   Εξατμίζουμε  θαλασσινό  νερό  και  μαζεύουμε  το  αλάτι .  Πετάμε   το  αλάτι   σε  ακτές  που  είναι  κοντά   στις  πλαγιές  μιάς  στενής  και  βαθειάς  θαλάσσιας  λεκάνης  (π.χ. βόρεια  της  Σκιάθου ).

Το   θαλασσινό  νερό  διαλύει  το  αλάτι , γίνεται  βαρύτερο  και  κυλά στις πλαγιές  της   θαλάσσιας  λεκάνης  . Φθάνοντας  στα  βαθιά  εκτοπίζει  προς   τα  πάνω  τα  νερά  που  είναι  πλούσια  σε  φωσφόρο


thal

Υπολογίζεται  ότι  39  κιλά  αλατιού  εκτοπίζουν  ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ  ένα  τόννο  θαλασσινού  νερού  προς  τα  πάνω .

Αυτά  τα  39  κιλά  αποκτώνται  στην  Κρήτη  από  την  εξάτμιση  ενός  τόννου  θαλασσινού  νερού ( http://www.poseidon.ncmr.gr ) . Σε  μεσογειακές   συνθήκες  (στο  Τυμπάκι   Κρήτης ) μια  εγκατάσταση  119 τετρ. μέτρων  εξατμίζει  κατά  μέσο  όρο (από  Απρίλιο  έως  Σεπτέμβριο ) ένα  τόννο  νερό  την  ημέρα 

(  http://www.hnms.gr/hnms/greek/climatology  ) .

Εάν από  1.670.400  έως  5.011.200  καλλιεργητές  δίνουν  από  39  κιλά  αλάτι  την  ημέρα  μπορούν  να  αναπαράγουν    το  αποτέλεσμα  θαλάσσιας  γονιμότητας  που  δημιουργεί  ο  ποταμός  Νέστος (  http://www.kavalanet.gr/keramoti/nestos.htm 

και   http://www.webelements.com/webelements/elements/text/P/geol.html  )

 

Μέθοδος   Δεύτερη  :  Αντί  οι  άνθρωποι  να  ανυψώνουν  τον  φωσφόρο  από  τα  βάθη , θα  μπορούσαν  τα  φυτά  να κάνουν  αυτή  τη  δουλειά . Η  γενετική  μηχανική  θα  μπορούσε  να  κάνει  επιτέλους  κάτι  πραγματικά  χρήσιμο :  Να  τροποποιήσει  το  DNA  των   μαγκρόβιων   φυτών  και    να   κατασκευάσει  ένα  πλωτό  θαλάσσιο  φυτό  που  θα  έχει  ρίζες  με  μήκος  4-5  χιλιομέτρων  . Το  φυτό  αυτό  θα   απορροφούσε  τον  φωσφόρο  απο  τα  σκοτεινά  βάθη  και  θα  τον  ανέβαζε  στα  φύλλα  του  όπου  γίνεται  φωτοσύνθεση  . Θα  παραγόταν  άφθονη  φυτική  ουσία  που  θα  τροφοδοτούσε  εκατομμύρια  πλάσματα  στην  επιφάνεια  των  ωκεανών . Μια  άλλη  παραλλαγή  προβλέπει  πλωτά  φυτά  που  παράγουν   καρπούς  βαρύτερους  απο  το  νερό . Οι  καρποί  βυθίζονται  στον  πυθμένα , απορροφούν  φωσφόρο  και  κάποια  στιγμή  αναπτύσσουν  έναν  "αερόσακκο"  που  τους  ανυψώνει  στην  επιφάνεια .
Πιθανόν  το  σενάριο  αυτό  έχει   ξανασυμβεί .  Τρία  δίς  χρόνια πρίν   ίσως  υπήρχαν  φωτοσυνθετικά  βακτήρια  και  φύκη  πάνω  στην  ξηρά  . Κάθε  φορά  που  έβρεχε  ξυπνούσαν  και  έκαναν  φωτοσύνθεση  . Μόλις  στέγνωνε  η  επιφάνεια  έπεφταν  σε  νάρκη  περιμένοντας  την  επόμενη  βροχή .  Ένα  εκατοστό  πιό  βαθιά  όμως  υπήρχε  υγρασία  ανεκμετάλλευτη !  Κάποια  στιγμή  τα   φωτοσυνθετικά  φύκη  συμβίωσαν  με  τους  μύκητες  (που  έχουν  λεπτά  νημάτια  σαν  ρίζες )  . Το  φύκος  έδινε  στον  μύκητα   γλυκόζη  και  ο  μύκητας  έδινε  στο  φύκος  νερό  που  είχε  αντλήσει  απο  το  υπέδαφος .Αυτά  τα  δίδυμα  φύκος-μύκητα  τα  ονομάζουμε  σήμερα   "λειχήνες"  .  Τα  βακτήρια  συνεργάστηκαν  με  κάποια  άλλα  πλάσματα  που  μπορούσαν  να  παράγουν   ρίζες  . Τα  πλάσματα   αυτά  τα  ονομάζουμε  σήμερα  "φυτά" !  Το  δίδυμο   βακτήρια-φυτά   συνεργάσθηκε  με  μύκητες  και   το τρίδυμο   βακτήρια - φυτά - μύκητες   αποδείχθηκε  πολύ  πετυχημένο  και  κυριάρχησε  στην  ξηρά .  Παρόμοια  και  στο  μέλλον  , με  τη  βοήθεια  του  ανθρώπου ,  θα  μπορούσε  να  αναπτυχθεί  ένα  θαλάσσιο  φυτό  που  να  εκμεταλλεύεται  τον  φωσφόρο  που  υπάρχει   πέντε   χιλιόμετρα  πιό  κάτω .
Ολόκληρο  το  γήϊνο  οικοσύστημα  ίσως  είναι   μή  αειφορικό  εάν  το  δούμε  σε  κλίμακα  δισεκατομμυρίων  ετών .  Το  διοξείδιο  του  άνθρακα  της  ατμόσφαιρας   δεσμεύεται  απο  τα  ασβεστούχα  συστατικά  των  πυριγενών  πετρωμάτων  και  γίνεται  ανθρακικό  ασβέστιο . Ο  άνθρακας  που  παγιδεύεται  μέσα  στο  ανθρακικό  ασβέστιο  δεν  μπορεί  να  γίνει  φυτό  ή  ζώο . Έτσι   η  βιόσφαιρα  χάνει  το  βασικό  συστατικό  της  και  η  συνολική  μάζα  φυτών  και  ζώων  συνεχώς  ελαττώνεται .  Ευτυχώς  ο  μανδύας  της  Γής  είναι  σε  αναταραχή  και  αναγκάζει  κάποια  κομμάτια  του  φλοιού  να  βυθίζονται  και  να  "ψήνονται"  στο  εσωτερικό  της  Γής  ( σε  θερμοκρασία   1000   βαθμών ) . Σ'  αυτή  τη  θερμοκρασία  το  ανθρακικό  ασβέστιο  διασπάται  προς  οξείδιο  του  ασβεστίου  και  διοξείδιο  του  άνθρακα . Το  διοξείδιο  του  άνθρακα  είναι  αέριο  και  βγαίνει  απο  τα  ηφαίστεια  για  να συλληφθεί  πάλι  απο  τα  φυτά .  Θα  σταματήσει  ποτέ  η  κίνηση  του  μανδύα ;  Όποια  και  άν  είναι  η  πηγή  ενέργειας  που  συντηρεί  αυτή  την  κίνηση  , κάποια  στιγμή  θα  τελειώσει . Ο  πυρήνας  θα  κρυώσει  και  ο  μανδύας  θα  σταματήσει  να  κινείται . Τα  ηφαίστεια  θα  σβήσουν . Εάν  υπάρχει  τότε  ο  άνθρωπος , θα  πρέπει  να  ξοδεύει  ενέργεια    για  να  μετατρέπει  συνέχεια  το  ανθρακικό  ασβέστιο  σε  πυριτικό  άλας  και  διοξείδιο  του  άνθρακα .  Θα  χρειασθεί  ποσότητες  ενέργειας  που  καμιά  απο τις  σημερινές  πηγές  δεν  μπορεί  να  προσφέρει  .  Ο  Homo  Ecologicus  που  επιθυμεί  να  είναι  προστάτης  της  βιόσφαιρας  ( και  όχι  στυγνός  εκμεταλλευτής )  είναι  αναγκασμένος  να  προωθήσει   την  επιστημονική  έρευνα  για  να  μπορεί  μια  μέρα  να   αναλάβει  αυτόν  τον  ρόλο .





                                    l