δουλεύει με τη μέθοδο συμπύκνωσης ατμών που είναι η πλέον «οικολογική» γιατί δεν απαιτεί μεμβράνες περιορισμένης διάρκειας ζωής (όπως η αντίστροφη όσμωση ) ούτε κατεργασία του νερού με χημικές ουσίες . Οι έως τώρα συσκευές συμπύκνωσης ατμών καταναλώνουν 12 κιλοβατώρες για κάθε κυβικό μέτρο νερού (ανώτατο όριο ) ενώ εάν δεν υπήρχαν απώλειες και τριβές θα έπρεπε να καταναλώνεται κάτι λιγότερο από μία κιλοβατώρα ενέργειας ανά κυβικό μέτρο . Η περιγραφόμενη εδώ συσκευή πιθανόν να ρίξει την κατανάλωση πολύ κάτω από 12 κιλοβατώρες ανά κυβ . μέτρο . Πρόκειται για δύο θαλάμους . Ο ένας περιέχει θαλασσινό νερό και ο άλλος είναι αρχικά κενός . Μία αντλία κενού αφαιρεί τον αέρα ώστε να υπάρχουν μόνο υδρατμοί μέσα στη συσκευή . Ένας ανεμιστήρας αφαιρεί υδρατμούς από τον θάλαμο θαλασσινού νερού και τους οδηγεί στον άδειο θάλαμο ( ή θάλαμο πόσιμου νερού ) όπου υγροποιούνται προς πόσιμο νερό . Ο θάλαμος θαλασσινού νερού ψύχεται και ο θάλαμος πόσιμου νερού θερμαίνεται . Επειδή τα τοιχώματα του θαλάμου πόσιμου νερού είναι πολύ λεπτά , η θερμότητα περνά εύκολα προς τον θάλαμο θαλασσινού νερού που του δίνει τη δυνατότητα να ξαναεξατμίσει και άλλο νερό και ο κύκλος επαναλαμβάνεται . Διακόπτουμε τη διαδικασία όταν απομείνει , στον θάλαμο θαλασσινού νερού , πυκνό αλατόνερο ( το στέλνουμε σε λεκάνες εξάτμισης για παραγωγή αλατιού ). Η συσκευή διαφέρει , από όλες τις γνωστές έως σήμερα , στο ότι έχει πολύ μεγάλη επιφάνεια για να ρέει άνετα η θερμότητα από τον θάλαμο πόσιμου νερού προς τον θάλαμο θαλασσινού νερού ( ο διπλός σωλήνας έχει μήκος 100 – 200 μέτρα ) . Το κόστος της συσκευής αναμένεται να είναι πολύ μικρότερο απο τις ήδη υπάρχουσες συσκευές .
(βλέπε και