ΛΑΞΕΥΣΗ ΑΣΒΕΣΤΟΛΙΘΟΥ.
( 19-7-2009 )
Πρώτη ιδέα : Πέτρινες
λεκάνες θα χρειασθεί το οικολογικό χωριό είτε για εξάτμιση
θαλασσινού νερού (μάζεμα αλατιού ) , είτε για συλλογή βρόχινου
νερού . Η συνηθισμένη μέθοδος λάξευσης απαιτεί μια κεφαλή από
σκληρό υλικό που περιστρέφεται με μεγάλη ταχύτητα και σκάβει την
πέτρα . Απαιτεί πολλή ενέργεια και ανταλλακτικά ( η κεφαλή
φθείρεται και χρειάζεται αντικατάσταση ).
Πιο οικολογική μέθοδος
είναι η διάβρωση με υδροχλωρικό οξύ
Δημιουργούμε πρώτα μια
υποτυπώδη κοιλότητα με το κοπίδι και ύστερα ρίχνουμε το οξύ
ώσπου να αποκτήσει το επιθυμητό βάθος . Τα πετρώματα στα οποία
μπορεί να εφαρμοσθεί η μέθοδος είναι :
- ασβεστόλιθος
- μάργες με πολύ ασβεστιτικό
υλικό
- ψαμμίτης με ασβεστιτικό
συνδετικό υλικό (αυτό είναι το καλύτερο πέτρωμα )
Το υδροχλωρικό οξύ μπορεί να
παρασκευασθεί με ηλεκτρικό ρεύμα και θαλασσινό νερό . Το
χλωριούχο ασβέστιο που παράγεται από την λάξευση είναι ακίνδυνο
και ίσως μπορεί να πουληθεί .
Δεύτερη ιδέα : Ένας
μεγάλος γυάλινος συγκλίνων φακός συγκεντρώνει τις ηλιακές
ακτίνες πάνω σε ένα σημείο του ασβεστολίθου . Αυτός θερμαίνεται
, διαστέλλεται και σπάει . Εάν δεν σπάσει μόνος του , ρίχνουμε
θαλασσινό νερό πάνω στο θερμό σημείο και από την απότομη συστολή
το πέτρωμα θρυμματίζεται . Πειράματα του γράφοντος έδειξαν ότι
γυάλινος φακός διαμέτρου 12 εκατοστών είναι τελείως ανεπαρκής
για τέτοια δουλειά . Επομένως πρέπει η διάμετρος να είναι της
τάξεως των 1 – 2 μέτρων . Ένα σχέδιο του φακού μπορείτε να δείτε
εδώ
Υπάρχουν και άλλοι τρόποι συγκέντρωσης του ηλιακού φωτός που
χρησιμοποιούν κάτοπτρα από ανοξείδωτο χάλυβα . Ακριβή κατασκευή
χωρίς φθειρόμενα εξαρτήματα . Ο φακός μπορεί να χρησιμοποιηθεί
και για ξήρανση αλατιού ή και για μαγείρεμα .
Στην http://www.youtube.com/watch?v=8tt7RG3UR4c
μπορείτε να δείτε ένα
μεταλλικό κοίλο καθρέπτη ( διάμετρος
6 ή 7 μέτρα ) που λιώνει
χάλυβα ( πάνω απο 1500
βαθμούς Κελσίου ) με ηλιακές ακτίνες
! Άνετα θα μπορούσε να
λιώσει πετρώματα και με καλούπια
να δημιουργήσει ποικιλία
χρήσιμων αντικειμένων .
Τρίτη ιδέα : Συνδέουμε το
κομμάτι ασβεστολίθου ( αφού το αφήσουμε πολλές ώρες μέσα σε
θαλασσινό νερό ) με τον ένα πόλο μιας μεγάλης
μηχανής Wimshurst και προκαλούμε σπινθήρα πλησιάζοντας τον
άλλο πόλο στον ασβεστόλιθο . Φθηνή κατασκευή χωρίς φθειρόμενα
εξαρτήματα . Πιθανόν η υψηλή θερμοκρασία
που αναπτύσσεται να χαλαρώνει την
κρυσταλλική δομή ή να μετατρέπει
τον ασβεστόλιθο σε οξείδιο του
ασβεστίου ( απομακρύνεται εύκολα με νερό
) . Όταν λειτουργεί η συσκευή , ο εργαζόμενος πρέπει να
βρίσκεται μακριά γιατί παράγονται ακτίνες Χ .
Τέταρτη ιδέα : Λάξευση με
φλόγα οξυγονοκόλλησης .
Στην http://www.youtube.com/watch?v=gx5iUPPTI6Q μπορείτε να
δείτε μια την δύναμη φλόγας
υδρογόνου που μπορεί να παραχθεί
με ενέργεια μιας
ανεμογεννήτριας
Πειραματικό δεδομένο :
Πλάκα μαρμάρου πάχους 4
εκατοστών θερμάνθηκε με φλόγιστρο
χειρός και αμέσως βράχηκε με
κρύο νερό . Αόρατα μικρορήγματα
"ζωντάνεψαν" και η πλάκα έσπασε
σε τρία κομμάτια . Στο
σημείο όπου άγγιζε η
φλόγα η πέτρα έγινε ελάχιστα
πιό δεκτική σε λάξευση . Συμπέρασμα
: Η μέθοδος δεν μπορεί να
εφαρμοσθεί σε λεπτές πλάκες αλλά
μόνο σε μεγάλους όγκους .
Πέμπτη ιδέα : Σε
ασβεστόλιθο που ήδη έχει λαξευθεί σε βάθος λίγων
εκατοστών , μπορούμε εύκολα να μεγαλώσουμε την κοιλότητα αν
ανάψουμε μέσα ξυλοκάρβουνα . Η υψηλή θερμοκρασία μετατρέπει το
ανθρακικό ασβέστιο σε οξείδιο του ασβεστίου που απομακρύνεται
εύκολα αν ρίξουμε πάνω του νερό .
Έκτη
ιδέα
: Το γρανιτένιο
γουδί που περιγράψαμε στην http://lofos.info/laloslal/granit-cook.html
πώς θα κατασκευασθεί
;
Σήμερα
χρησιμοποιούνται
σιδερένιες κεφαλές που
περικλείουν μικρά διαμάντια .
Ακριβό και αναλώσιμο εξάρτημα
.
Η
φύση μας δίνει τον γρανίτη
που δεν είναι τόσο
σκληρός σαν τα διαμάντια αλλά
είναι άφθονος και δωρεάν .
Στο
σχήμα
φαίνεται μια
κατασκευή που μπορεί
να
λαξεύσει γρανίτη ( για
να κάνει το γρανιτένιο γουδί )
χρησιμοποιώντας αιχμή
απο γρανίτη :
Πρώτα
χρειαζόμαστε
μια κοίλη σιδερένια κεφαλή . Η
κοιλότητα έχει σχήμα μελανοδοχείου (
στενός λαιμός , φαρδύ σώμα ) .
Βάζουμε μέσα στην κοιλότητα
ένα ασσύμετρο κομμάτι
γρανίτη ( Το ογκώδες μέρος
ΜΕΣΑ στην κοιλότητα ) .
Ρίχνουμε στην κοιλότητα
λιωμένο μόλυβδο και περιμένουμε να
στερεοποιηθεί .
Τώρα
η
σιδερένια κεφαλή μπορεί να βιδωθεί
σε περιστρεφόμενο άξονα . Το
"δόντι" ( ένα ή περισσότερα
) χρησιμεύει για να
βάζει σε κίνηση τον
μόλυβδο και την αιχμή
. Αλλιώς στην πρώτη
δυσκολία , θα περιστρεφόταν
η κεφαλή χωρίς να ακολουθεί
ο μόλυβδος και η αιχμή .
Για την ακρίβεια , θα έλιωνε
ο μόλυβδος απο την θερμότητα
της τριβής .
Όλα
τα
πετρώματα είναι πιο μαλακά απο
τον γρανίτη . Για την
λάξευση του γρανίτη θα
φθαρεί τόσος όγκος αιχμής όσος
θα είναι ο όγκος της
κοιλότητας που θα δημιουργήσουμε
στο γρανιτένιο αντικείμενο .
Όταν πια φθαρεί πολύ η
αιχμή , ξεβιδώνουμε την
κεφαλή , την θερμαίνουμε
για να λιώσει ο μόλυβδος
και τοποθετούμε νέα γρανιτένια αιχμή .
.....................................................
SUMMARY IN ENGLISH
Methods for grinding
stones using
solar rays , granite
, acids , coal ,
flame or high voltage
RESUMEN
EN
ESPANOL
Métodos para
pulido piedras el
usar solar
rayos, granito , ácidos,
carbón, llama o alto voltaje .
************************************
laloslal5@gmail.com
Αρχική
σελίδα Εναλλακτικής Τεχνολογίας
: http://lofos.info/laloslal/lasses.html
Αρχική
σελίδα για το οικολογικό
χωριό : http://lofos.info/laloslal/biocall.html